ယခုတင္ဆက္ေပးလိုက္ေသာ အင္တာဗ်ဴး သည္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္ေန႔၊ ညေန
(၃း၃၀) တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကက္သလစ္
ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ႀကီး
ေရမြန္ဆြမ္လြတ္ကမ္အား ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း ထားေသာ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ပါသည္။
ဂလိုရီးယား သတင္းဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ေမးျမန္းထား ေသာ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္
ဆရာေတာ္ႀကီးေရမြန္၏ အသက္၀င္ေသာ ေျဖၾကားခ်က္မ်ားအေပၚ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအားလုံး
ေက်နပ္ႏွစ္သက္ ၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။
ေမး။ အခုလိုဂလိုရီယားသတင္းဂ်ာနယ္ တိုက္ကေနၿပီးေတာ့
ဆရာေတာ္ဘုရားကို အင္တာဗ်ဴးလုပ္ခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ တပည့္ ေတာ္အေနနဲ႕
အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕မိသားစု ေနာက္ခံသိပါ ရေစ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ္က စတုံးရြာမွာ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၃ ရက္ေန႕မွာ ေမြးပါတယ္။ ရဟန္း သိက္ၡာကိုေတာ့ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႕မွာ ရရွိၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္သိက္ၡာ ကိုေတာ့ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၈ ရက္ ေန႔မွာ ရရွိၿပီး အဲဒီေန႕မွာပဲ ရဟန္းမင္းႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ပထမဆုံးေသာ ဗန္းေမာ္ ကက္သလစ္ ဆရာေတာ္အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ကေန မိုင္ ၆၀ ေလာက္ ေ၀းတယ္။ အဲဒီရြာက အခုထိရွိေသးတယ္။
မိဘဘုိးဘြားေတြကေတာ့ နတ္စားေတြ ျဖစ္ၾက ပါတယ္။ အေဖျဖစ္သူကေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာ တာ၀န္က်တဲ့ႏိုင္ငံျခား ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ စားပြဲထိုး လုပ္ေပးၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုက ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာထဲကို ကူးေျပာင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရြာက ဗန္းေမာ္နဲ႕ (၄) မိုင္ေလာက္ေ၀းတယ္။ အေဖက ဘုန္းႀကီးဆီမွာ သြားေနေတာ့ အိမ္ကို သုံးေလးလမွတစ္ခါပဲ ျပန္လာတယ္။ တစ္ခါ က်ေတာ့ ညေန (၅) နာရီေလာက္မွာ အိမ္ထဲမွာ အေဖက ဗန္းေမာ္ကေန ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မီးေမႊးေနတာကို ကၽြန္ေတာ္က ျမင္ေတာ့ ေျပးၿပီးအားရပါးရ အေဖ့ပုခုံးေပၚကို တက္ခုန္ လိုက္ေတာ့ မီးဖိုထဲကို က်သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့ ခ်က္တစ္၀ိုက္မွာ အခုထိ မီးေလာင္တဲ့အမာရြတ္ က်န္ခဲ့တယ္။
ေမး။ ခ်င္းေတာင္မွာဆိုရင္ ရဟန္းတခ်ဳိ႕၊ ဓမ္ၼဆရာတစ္ခ်ဳိ႕က မိသားစုတစ္ခုမွာ သား တစ္ဦးတည္းရွိရင္ ရဟန္းျဖစ္သင္ေက်ာင္း သြားခြင့္မျပဳၾကဘူး။ အဲဒါဆိုရင္ ကာႏြန္ ဥပေဒက တားထား တာမဟုတ္ဘူးလား။
ေျဖ။ အသင္းေတာ္က သားတစ္ဦးတည္းဆိုရင္ ရဟန္းမျဖစ္ရဘူးလို႕ မတားထားဘူး။ ခ်င္းေတာင္မွာ အဲဒီလို တားတယ္ဆိုရင္ ဒါက ႐ိုးရာအယူအဆေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့အေမဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို အိမ္ကေနအေ၀းကို မသြားေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္အေဖျဖစ္သူက အေ၀းမွာေက်ာင္း တက္ခြင့္ျပဳလို႕ အခုလိုမ်ဳိး ရဟန္းျဖစ္သြား တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
မး။ မိဘဆီကေနရရမယ့္ အေမြေတြကို ကိုယ္ေတာ္ရလား။
ေျဖ။ မိဘေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘုန္းႀကီး ျဖစ္ၿပီဆိုေတာ့ ဘာမွမလိုေတာ့ဘူးလို႕ ယူဆၿပီး ကၽြန္ေတာ့အေမြေတြကို အစ္မေတြကို ပဲ ခြဲေပးၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာေတာ့ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ေကၽြးဖို႕လိုအပ္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ အေဖက လယ္တစ္၀က္ (၄ ဧက ေလာက္ ရွိမယ္) ကို ကၽြန္ေတာ့ကို ျပန္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါ ေက်ာင္းသားေတြကို အဲဒါနဲ႕ ေကၽြးခဲ့ရတယ္။
ေမး။ ရဟန္းဘ၀တုန္းက လုပ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ လုပ္ခြင့္မရခဲ့တာေတြကို အခုဆရာေတာ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ လုပ္ျဖစ္သြားၿပီလား။
ေျဖ။ ရဟန္းျဖစ္တုန္းကေတာ့ ဆရာေတာ္ျဖစ္ဖို႕ တစ္ခါမွ် မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ဘုန္းႀကီးဘ၀ တုန္းကေတာ့ ႀကီးႀကီးမားမားလုပ္ခ်င္တဲ့ အရာလို႕ေတာ့ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရဟန္း ဘ၀တုန္းကေတာ့ ကိုယ္က ကုိယ့္ရဲ႕တာ၀န္က် နယ္ေျမမွာဆိုရင္ ဗိုလ္ပဲ။ ဘာသာတူေတြ ကလည္း ကိုယ္ဆုံးျဖတ္ရင္ အားလုံးက သေဘာတူတယ္။ ဆရာေတာ္ျဖစ္လာတဲ့အခါ မွာေတာ့ လုပ္ခ်င္တဲ့စီမံခ်က္တစ္ခုကို ရဟန္း ေတြကို ၀ိုင္းတုိင္ပင္ရတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ရဟန္းအမ်ားပိုင္းက သေဘာ မတူဘူးဆိုရင္ လုပ္လို႕မရေတာ့ဘူး ျဖစ္သြား တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတေလမွာဆိုရင္ ရဟန္းဘ၀က အေကာင္းဆုံးပဲလို႕ ေတြးမိေနခဲ့ တယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာထဲက ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းကို ဘယ္လိုသုံးသပ္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ဗန္းေမာ္ကို ပထမဆုံးေရာက္တဲ့ သာသနာျပဳ အဖြဲ႔က ျပင္သစ္သာသနာျပဳေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ဗန္းေမာ္ေဒသခံ ေတြဟာ ခရစ္ယာန္တို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းမ်ဳိးေစ့က ကခ်င္ျပည္နယ္မွာဆိုရင္ ဗန္းေမာ္က ပထမဆုံး ရရွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ သာသနာျပဳ ေတြ ျပန္သြားတဲ့အခါမွာ ကိုလံဘန္သာသနာ ျပဳေတြ ျပန္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာ စခန္းခ်စတင္ခဲ့ၾကတယ္။ အရင္တုန္းက ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းက ျပင္းထန္ တယ္။ အခုေခတ္ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္း က နည္းနည္းက်လာတယ္လို႕ ျမင္တယ္။ ဗန္းေမာ္ကေနပဲအထက္ဖက္ ျမစ္ႀကီးနားဖက္ ကို သာသနာျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္ပိုင္သာသနာ ထူေထာင္ဖို႕ လုပ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဗာတီကန္ကလည္း ျပည္နယ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုပဲ ေရြးလ်က္ရွိေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာက ျမစ္ႀကီးနားက ဆရာေတာ္ ႐ုံးစိုက္ရာ သာသနာဗဟိုျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ အစစအရာရာတိုးတက္မႈက ျမစ္ႀကီးနားဖက္ ျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္ ေဒသကက်န္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး အစိုးရတပ္နဲ႔ ေကအိုင္ေအတို႕ စစ္ပြဲကလည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မွာ စျဖစ္ၾကတဲ့ေနရာမွာ အျဖစ္မ်ားတဲ့စစ္ပြဲ ေတြက ဗန္းေမာ္ေဒသပဲ ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းေတြ အကုန္ပိတ္ရတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကဆိုရင္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ေက်ာင္းမတက္ရဘူး။ အဲဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္အရဆိုရင္၊ စစ္ပြဲေတြျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္း ေတြပိတ္ရတယ္၊ စီးပြားေရးလည္း မေကာင္း ေတာ့ဘူး။ ဆက္သြယ္ေရးလည္း မေကာင္း ေတာ့ဘူး။ ဗန္းေမာ္က ခရိုင္ၿမိဳ႕ပဲ ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ ဘာသာတူ ေတြရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုင္ရာ ပညာေပးပ်ဳိးေထာင္ေပးမႈမွာ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲ သြားတယ္။ တဖက္ကလည္း ဗန္းေမာ္ေဒသက ပညာတတ္တဲ့ကခ်င္လူမ်ဳိး ေတြကလည္း ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ၊ စစ္မျဖစ္တဲ့ ျမစ္ႀကီးနားတို႕ မႏ္ၲေလးတုိ႔၊ ရန္ကုန္ဖက္ကို ေျပာင္းသြားၾကတယ္။ ပညာ တတ္တဲ့သူေတြကလည္း ရာထူးေတြႀကီးတယ္၊ ရာထူးတိုးတယ္ဆိုရင္ ျမစ္ႀကီးနားဖက္ကိုပဲ ေျပာင္းသြားၾကတယ္။ အဲဒီလိုေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ဖက္က ပညာတတ္ဘာသာ၀င္ေတြ ဟာ တျခားေဒသကို ယိုစိမ့္ၾကကုန္တယ္။
ေမး။ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ သာသနာေတာ္ အမႈေတာ္ထဲမွာပါ၀င္မႈက ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ သာသနာအမႈေတာ္ ထဲမွာ ပါ၀င္မႈက အင္မတန္မွ အားေကာင္း တယ္။ အခက္အခဲေတြ ဘယ္လိုပဲ ရွိေနပါေစ ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္သာသနာေတာ္ထဲက ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ဘက္စုံပါ၀င္မႈက အင္မတန္ မွ အားေကာင္းတယ္။
ေမး။ လက္ရွိနဲ႕အနာဂါတ္မွာ ဘာသာ၀င္ေတြ အတြက္ ယုံၾကည္ျခင္းကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးဖို႕ ၤေငအ့ ္သမာေအငသည ဘယ္လိုအစီစဥ္ ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္ သာသနာရဲ႕ ပထမဆုံးေသာဆရာေတာ္အျဖစ္ တာ၀န္စယူခ်ိန္ကေနစၿပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္ သာသနာကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ၾကမလဲ ဆိုတာကို ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္သာသနာ ထဲက ရြာတိုင္းဆင္းၿပီးေတာ့ ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ ရဟန္းသီလရွင္ေတြအားလုံးကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ မွာ စစ္တမ္းေကာက္ပါတယ္။ စစ္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကိုေတာ့ စစ္တမ္းမေကာက္ဘဲ ထားခဲ့ရပါတယ္။ ၆၀% ေသာ ေနရာကို စစ္တမ္းေကာက္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္းအရက တရား၀င္တယ္။ ရဟန္းပိုင္ သာသနာက ၁၃ ခုရွိတဲ့အထဲက ရြာ ၃ ခုက စစ္ပြဲေၾကာင့္ လုံး၀ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္။ ရြာေပ်ာက္ေပမယ့္ အဲဒီရြာက လူေတြကေတာ့ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္စခန္းမွာ ေရာက္ေနၾကတာ ေပါ့ေလ။ ေမးခြန္းစာရြက္ထဲက ေျဖဆိုတဲ့ စာရြက္က ရွစ္ေသာင္းေက်ာ္ ရရွိခဲ့တယ္။ ထြက္လာတဲ့ အေျဖအခ်က္အလက္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ တစ္ခါ သာသနာေတာ္အတြက္ ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္ သာသနာ့ညီလာခံ ီငသခန်ေည ွပညသိ ကို ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ က်င္းပၿပီးေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာ (၇) ခ်က္ကို ၀ိုင္းေရးဆြဲၾကပါတယ္။ အဲဒီစစ္တမ္းထဲက ဘာသာတူေတြရဲ႕ (၁) ေတာင္းဆိုခ်က္ကေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးျခင္ (ဘုရား စကားသင္ေပးျခင္း၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ သင္တန္းေတြ ဖြင့္လွစ္ေပးျခင္း) ပဲျဖစ္ပါ တယ္။ (၂) အခ်က္ကေတာ့ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ငတ္ေနၾကတယ္။ (၃) ပညာေရးကို ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ (၄) စား၀တ္ ေနေရး ကို ကူညီေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ (၅) က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကို ေတာင္းဆို ၾကတယ္။ (၆) တရားမွ်တမႈႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေတာင္းဆုိၾကတယ္။ (၇) စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ ေတြကို ကူညိေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီလမ္းျပေျမပုံ (၇) ခုထဲက ပထမအခ်က္ ျဖစ္တဲ့ ဘုရားစကားသင္ၾကားေပးျခင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကေလးလူငယ္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ ႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္ၿပီး ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးတဲ့ လူငယ္ ေတြကို ေခၚၿပီးေတာ့ သူတို႕တေတြကို ႏွစ္ပတ္ ေလာက္ ဘုရားစကားသင္ေပးၿပီး ေတာ့ သူတို႕ေတြကို ဘုရားစကားသင္ၾကား ေရး ဦးေဆာင္ ေပးသူမ်ား ဃေအနခ့င်ာ ၤေခငူငအေအသမ် အျဖစ္ ခန္႕အပ္ၿပီး ရြာတိုင္းမွာ သူတို႕တေတြက အကေတြသီခ်င္းေတြနဲ႕ ေရာၿပီး ဘုရားစကားေတြကို ကေလးလူငယ္ ေတြကို သင္ၾကား ေပးေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ (အခုလိုမ်ဳိးသာသနာ တစ္ခုလုံးရဲ႕အေျခအေန ကို စစ္တမ္းေကာက္ ၿပီးေတာ့ ဘာသာ၀င္ေတြ ပါ၀င္တဲ့သာသနာ ေတာ္ျဖစ္လာေအာင္ ဗန္းေမာ္သာသနာရဲ႕ အနာဂါတ္လမ္းျပေျမပုံ (၇) ခုကို ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ တပည့္ေတာ္ အေနနဲ႕ ဆရာေတာ္ ဘုရားကို ဂုဏ္ယူပါ တယ္။ ျမန္မာျပည္ ကက္သလစ္ ဆရာေတာ္ ေတြထဲမွာ သာသနာ တစ္ခုလုံးကို စစ္တမ္း ေကာက္ၿပီးေတာ့ သာသနာေတာ္ရဲ႕အစီအစဥ္ ကို ေရးဆြဲတာ ဆိုလို႕ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ေရမြန္ပဲ ရွိပါေသးတယ္ ဟု အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ က ၾကားျဖတ္စကား ေျပာပါတယ္)။
ေမး။ ဒါဆိုရင္ ဒီလမ္းျပေျမပုံ (၇) ခ်က္ကိုပဲ အခ်ိန္ကာလအျဖစ္ ဘယ္လိုသတ္မွတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္မလဲ။
ေျဖ။၂၀၁၅ ခုႏွစ္ကေနစၿပီးေတာ့ ဒီလမ္းျပ ေျမပုံ (၇) ခ်က္ကို (၃) ႏွစ္အတြင္း ပထမ အဆင့္အျဖစ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေန ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ အျဖစ္ ရွိေနသေရြ႕ေတာ့ ဒီမူ (၇) ခ်က္က ဗန္းေမာ္သာသနာရဲ႕အေျခခံမူ အျဖစ္ တည္ရွိ ေနမယ္။ (၃) ႏွစ္ၿပီးတာနဲ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ထားတာေတြကိုျပန္လည္ၿပီး သုံးသပ္မယ္။ သုံးသပ္ၿပီးေတာ့ လိုအပ္တာေတြကို ျပန္ျဖည့္ တာေတြလုပ္မယ္။ အားလုံးက ဒီလမ္းျပေျမပုံ (၇) ခ်က္ကိုပဲ ဆက္က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါကိုပဲ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ လက္ရွိရဟန္းသူေတာ္စင္ေတြနဲ႕အရင္က ရဟန္းသူေတာ္စင္ေတြရဲ႕ဘ၀ကို သုံးသပ္ ေပးပါဦး။
ေျဖ။ လက္ရွိေဒသခံရဟန္းသူေတာ္စင္ေတြက ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳေတြကို မွီဖို႕ဆိုတာ အေ၀းႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကအစ ကခ်င္စကား ေျပာတဲ့ေနရာမွာဆိုရင္ အရင္ကႏိုင္ငံျခား ဘုန္းႀကီးေတြကို မမွီႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံျခားသာသနာ ျပဳေတြက ကခ်င္စကားဆိုရင္ တကယ့္နက္႐ႈိင္း တဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြကို သုံးၿပီးေတာ့ တရား ေတြေဟာႏိုင္တယ္။ အခုေခတ္ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဒသခံဘုန္းႀကီး ေတြက႐ုိး႐ိုးစကား ေလာက္ပဲ ေျပာႏိုင္တယ္။ အရင္တုန္းကႏိုင္ငံျခား ဘုန္းႀကီးေတြဆိုရင္ နယ္လွည့္ၿပီဆိုရင္ ျမင္းနဲ႕ ခက္ခက္ခဲခဲ နယ္လွည့္လာၿပီးေတာ့ ရြာမွာည အိပ္ၾကၿပီး ရြာသားေတြနဲ႕ညမွာ စကားစျမည္ ေျပာၾကတယ္။ အခုေခတ္ က်ေတာ့ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးကေကာင္း ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြ က ဆိုင္ကယ္၊ ကားနဲ႕ ရြာကိုလာၿပီး ဘုရားရွိ ခိုးၿပီးတာနဲ႕ ရြာမွာ မအိပ္ေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ ေက်ာင္းကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္သြားၾကတယ္။ အဲဒီလိုခ်က္ခ်င္း ျပန္သြား ၾကေတာ့ ရဟန္းနဲ႕ ဘာသာ၀င္ေတြအၾကားထဲမွာ စကားစျမည္ ေျပာဖို႕ အခ်ိန္၊ မသိတာ ေတြ ေမးျမန္းေလ့လာ ဖို႕အခ်ိန္ဆိုတာမရွိ ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုမရွိေတာ့ တဲ့အတြက္ ဘာသာတရား အေၾကာင္းကို ႀကံဳသလို ေလ့လာလို႕ရတဲ့အခြင့္အေရးက ဘာသာ၀င္ ေတြက ဆုံး႐ႈံးသြားၿပီ။ ရဟန္းက ၾသ၀ါဒေပးတဲ့ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုပဲရွိတယ္။ ဘာသာတူေတြ ဖက္ကနားမလည္တာ ျပန္ေမးဖို႕ ရဟန္းေတြမွာ အခ်ိန္မေပး ခ်င္ၾကဘူး။
ေမး။ ဗန္းေမာ္မွာ ရဟန္းျဖစ္သင္ေက်ာင္း ရွိပါသလား။ ရဟန္းေလာင္းေက်ာင္းသား ေတြေရာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ အခုထိေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာ ရဟန္းျဖစ္သင္ ေက်ာင္း မရွိေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ရဟန္းေတြက နည္းေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာ ဆိုရင္ ရဟန္းတစ္ပါးက သာသနာနယ္ႏွစ္ခု ကို ကိုင္ေနတာေတြရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ရဟန္းျဖစ္သင္ ေက်ာင္းကိုေဆာက္ဖို႕ လုပ္ေတာ့ အစိုးရကေနၿပီးေတာ့ လာပိတ္ပင္ တယ္။ သူတို႕ေျပာတာကေတာ့ စာရြက္စာတမ္း မစုံဘူး လို႕ေျပာတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ျမစ္ႀကီးနားသာသနာနဲ႕သေဘာတူညီခ်က္ ယူထားတာ ရွိပါတယ္။ ဗန္းေမာ္သာသနာက ျမစ္ႀကီးနားသာသနာကေန ခြဲထုတ္တာဆိုေတာ့ (၁၀) ႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ ရဟန္းျဖစ္သင္ ေက်ာင္းကိုေတာ့ ဗန္းေမာ္သာသနာ အေနနဲ႕ ျမစ္ႀကီးနားသာသနာနဲ႕ပဲ ေပါင္းဦးမယ္လို႕ သေဘာတူထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ နယ္က ရဟန္းေလာင္းေတြကိုေတာ့ ျမစ္ႀကီးနား ရဟန္းျဖစ္သင္ေက်ာင္းမွာပဲ သြားတက္ ေနၾကပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရဟန္း ေလာင္းေတြက ၂၁ ေယာက္ေလာက္ ရွိပါတယ္။
ေမး။ျမန္မာအစိုးရက ဒီမိုကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကို က်င့္သုံးေနၿပီဆိုေပမယ့္ အခုလို ဘာသာေရးအေဆာက္အဦေဆာက္လုပ္ခြင့္ ကို ပိတ္ပင္တာဟာ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိေသးဘူးလို႕ ေျပာခ်င္ပါသလား။
ေျဖ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္က တန္းတူလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိဘူး လို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဗုဒဘာသာကို ေပးထား တဲ့ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႕ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေတြကို ေပးထားတဲ့ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ၊ တျခားဘာသာေတြကို ေပးထားတဲ့ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ေတြဟာ မညီမွ်ဘူး။ မညီမွ်ဘူးဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္က တိုးတက္ရန္ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ပါေသးတယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာ ရဟန္းေဘာင္ ေခၚေတာ္မူျခင္း က ေကာင္းပါသလား။
ေျဖ။ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာ မေကာင္းဘူး။ ေခၚေတာ္မူျခင္းက ေတာ္ေတာ္နည္းတယ္။ ျမစ္ႀကီးနားသာသနာမွာ ေခၚေတာ္မူျခင္းက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ အခုလို ဗန္းေမာ္ သာသနာမွ ေခၚေတာ္မူျခင္းနည္းတာဟာ အစကေျပာသလို ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ က်ဆင္း ေနတဲ့ယုံၾကည္ျခင္းနဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းမႈေတြေၾကာင့္ လည္းဆိုင္ပါတယ္။ အရင္တုန္းကဆိုရင္ ကခ်င္ျပည္နယ္က ရဟန္းေတြ အားလုံးနီးပါး က ဗန္းေမာ္နယ္ကပဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အခု ကခ်င္လူမ်ဳိးဆရာေတာ္ေတြ (ဆရာေတာ္ေပါလ္၊ ဆရာေတာ္ဖရန္စစ္၊ ကၽြန္ေတာ္) အားလုံး လည္း ဗန္းေမာ္နယ္ကပဲ။ (အယ္ဒီတာက ၾကားျဖတ္၀င္ေျပာတာက၊ တပည့္ေတာ္က ဖာသာရ္ခါးလီတို႕နဲ႕ ေက်ာင္းေနဖက္ပါ)။ ေအာ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕၊ ခါးလီတို႕အတိုက္က ေတာ္ေတာ္စာေရးခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ခါးလီက ဘုန္းႀကီးျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း စာေရးတာ စာအုပ္ထုတ္တာ မေတြ႕ေတာ့ဘူး။
ေမး။ ဆရာေတာ္ျဖစ္ရတာ ဘယ္လိုခံစားရသလဲ။
ေျဖ။ ဆရာေတာ္ ျဖစ္ရတာ မလြယ္ဘူးလို႕ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆုိေတာ့၊ ေတာမွာေနၿပီး ဆရာေတာ္ျဖစ္လာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ခ့ဲတယ္။ သူမ်ားလို ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္သင္လည္း မသြားခဲ့ရဘူး၊ ေနာက္ၿပီး ဒီေန႕လိုမ်ဳိး ဆရာေတာ္သိက္ၡာကို ရၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ မီနစ္အတြင္းမွာပဲ ဗန္းေမာ္ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္အျဖစ္ ခန္႕အပ္ခံရ ေတာ့ ဘယ္ကေနစလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ့ တယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီတုန္းကဆိုရင္ အင္တာနက္ေတြ ဖုန္းေတြက ဗန္းေမာ္မွာ မရေသးေတာ့သူမ်ားကို ဆက္သြယ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းဖို႕၊ မသိတာေတြ ေမးဖို႕ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲခဲ့တယ္။ အခုကေတာ့ သူ႕ဟာနဲ႕သူေတာ့ အဆင္ေျပလာပါၿပီ။
ေမး။ လြိဳင္ေကာ္မွာ ရဟန္းျဖစ္တက္ၠသိုလ္ဖြင့္ဖို႕ က ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ဖြင့္ျဖစ္မွာလား။ အျပင္မွာ က လြိဳင္ေကာ္မွာ ေက်ာင္းဖြင့္ဖို႕ အစဥ္မေျပ သလို ၾကားရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ ဘာမ်ားထူးသလဲ။
ေျဖ။ ေတာင္ႀကီးဂိုဏ္းခ်ဳပ္သာသနာ လက္ေအာက္ခံ သာသနာေတြက သူတို႕မွာ ရဟန္းျဖစ္တကသိုလ္ဖြင့္ဖို႕ ျမန္မာျပည္ ဆရာေတာ္ မ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို တင္ျပလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံးက သေဘာတူလက္ခံ လိုက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ဗန္းေမာ္က ရဟန္းေလာင္းေတြကို လြိဳင္ေကာ္ေက်ာင္းကို ပို႕မယ္လို႕ေတာင္ အားေပးတဲ့အေနနဲ႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခုေလာ ေလာဆယ္အထိေတာ့ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ဖြင့္ျဖစ္မယ္ လို႕ပဲ သိထားပါတယ္။
ေမး။ ဘာျဖစ္လို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကက္သလစ္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဃေအ့သူငခ ႀင့်သစ်ဒ ဃသည္နမနညခန သ္ ၾပေညာေမ ဃႀဃၾ (ဃႀဃၾယ စီဘီစီအမ္) က အစိုးရရဲ႕မူ၀ါဒေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေၾကညာ ခ်က္တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္တိုင္း ၾပေညာေမ ဃ့မင်အငေည ဃသကညခငူ (ၾဃဃ အမ္စီစီ) နဲ႕တြဲထုတ္ရ သလဲ။ စီဘီစီအမ္က ကုိယ့္ဟာကိုယ္ ထုတ္ျပန္လို႕ မရဘူးလား။ အခုလိုမ်ဳိး ယုံၾကည္ခ်က္၊ သြန္သင္ခ်က္ေတြ မတူညီတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း ႏွစ္ခုက စီဘီစီအမ္ရဲ႕ထုတ္ျပန္ ခ်က္တိုင္းလိုလိုမွာ အမ္စီစီပါ၀င္ေန တာဟာ ကက္သလစ္သာသနာေတာ္ရဲ႕ ခိုင္မာတဲ့မူ၀ါဒ၊ ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႕သြန္သင္ခ်က္ေတြကို အားေပ်ာ့သြားေစတယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စီဘီစီအမ္မွာ ပညာရွင္ေတြ မရွိတာလား။ စီဘီစီအမ္မွာ မူ၀ါဒမရွိတာလား။
ေျဖ။ ဒီလိုမ်ဳိးေၾကညာခ်က္ေတြထုတ္ျပန္တဲ့ ေနရာမွာ စီဘီစီအမ္အေနနဲ႕ အမ္စီစီနဲ႔ပူးတြဲ ထုတ္ျပန္ ေနရတာမ်ဳိးဟာ စီဘီစီအမ္ ဦးေဆာင္ ေကာ္မတီေတြရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ကေတာ့ ခင္ဗ်ားလိုပဲ စီဘီစီအမ္ရဲ႕ေၾကညာခ်က္ကို စီဘီစီအမ္လက္မွတ္နဲ႕ပဲ ထုတ္ျပန္ေစခ်င္တာ ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး တစ္ခုရွိတာက အခုလိုမ်ဳိး ေၾကညာခ်က္တစ္ခုကို စီဘီစီအမ္နဲ႕ အမ္စီစီ တို႕ပူးတြဲထုတ္ျပန္တာမ်ဳိးက ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ စုစည္းတဲ့အင္အားကို ျပရာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။ ေၾကညာခ်က္တိုင္းလည္း အမ္စီစီနဲ႔ ပူးတြဲထုတ္ျပန္တာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ေၾကညာခ်က္ေတြက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ထုတ္ျပန္တာေတြ ရွိခဲ့သလို သူတို႕ဖက္က ပူးတြဲထုတ္ျပန္ဖို႕ လာေျပာတာေတြကိုလည္း ဆရာေတာ္တို႕ဖက္က ျငင္းတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ေမး။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတုန္းက ကခ်င္ဆရာေတာ္သုံးပါးကေန ထုတ္ျပန္တဲ့ ေၾကညာခ်က္က ျပည္တြင္းျပည္ပကေန ဘယ္လိုတုံ႕ျပန္မႈေတြ ရရွိပါသလဲ။ အဲဒီ ေၾကညာခ်က္ကို ဘယ္သူက ဘာေၾကာင့္ ဦးေဆာင္ထုတ္ျပန္ျဖစ္တာလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ အဲဒီေၾကညာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ စတင္တာပါ။ ဒီလိုမထုတ္ျပန္ခင္မွာ လိုအပ္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြကို ဂ႐ုဏာ ဒါ႐ိုက္တာေတြနဲ႕ေဆြးေႏြးၿပီး၊ ခိုင္လုံတဲ့ အေထာက္အထားေတြ ရယူထားတယ္။ အဲဒါၿပီးမွ ျမစ္ႀကီးနားဆရာေတာ္ ဖရန္စစ္ ေဒၚတန္နဲ႕ လား႐ႈိး ဆရာေတာ္ဖိလစ္ဇေဟာင္း တို႕ကို ဗန္းေမာ္ကို ဖိတ္ၿပီးေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ က ျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ဒုက္ၡေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေၾကညာခ်က္တစ္ခုကို ျပင္ဆင္ထုတ္ျပန္ဖို႕ ဗန္းေမာ္မွာ ေဆြးေႏြးၾကၿပီး အဲဒီလိုထုတ္ျပန္ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္း အေနနဲ႕ ကေတာ့ ကာဒီနယ္ခ်ားလ္စ္ဘိုတစ္ပါးထဲပဲ အားေပးေထာက္ခံတဲ့ အေၾကာင္း စာနဲ႕ေပးပို႕ လာပါတယ္။ တျခားဆရာေတာ္ေတြ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႕ကေတာ့ ဘာမွတုံ႕ျပန္တာမ်ဳိး မရွိ ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းမွာရွိေနၾကတဲ့ ကုလသမဂ္ၢအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႕ အန္ဂ်ီအိုေတြ ဖက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး တုံ႕ျပန္လာၾက တယ္။ သူတို႕တုံ႕ျပန္လာတယ္ဆိုတာက ဥပမာ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြရဲ႕စာရင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေမးတာေတြ၊ လိုအပ္တဲ့ အကူ အညီေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္သုံးသပ္တာေတြ ရွိလာတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကေန ေရာက္လာတဲ့ တုံ႕ျပန္ခ်က္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္း တယ္လို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကေနဒါႏိုင္ငံမွာ ဆိုရင္ သတင္းစာတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ထည့္သြင္းထားသလို ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း လွမ္းဆက္သြယ္ၿပီး ေမးျမန္း လာပါတယ္။ ပထမအခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ရဲ႕ထုတ္ျပန္ခ်က္က ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕ အစည္းေတြအတြက္ ကိုးကားစရာ စာရြက္ စာတမ္းတစ္ခု ျဖစ္သြားတယ္။ ဒုတိယအေနနဲ႕ ကေတာ့ အဂၤလန္အစိုးရရဲ႕ ီၤႈီဌာနက ေနေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဆက္သြယ္လာၿပီး ေတာ့ ကခ်င္ဒုက္ၡသည္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ အဂၤလန္ႏိုင္ငံကို ဖိတ္ပါတယ္။
ေမး။ စီဘီစီအမ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ တစ္ခါမွ မဖတ္မိဘူး။ စီဘီစီအမ္လမ္းညြန္ စာအုပ္မွာ စီဘီစီအမ္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အေၾကာင္း မေဖာ္ျပဘူး။ အဲဒါ ရွိလား၊ မရွိ ဘူးလားဆိုတာ သိခ်င္ပါ တယ္။
ေျဖ။စီဘီစီအမ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ မရွိဘူး။ ဆရာေတာ္ေတြက ကိုယ့္သာသနာနဲ႕ကိုယ္ ေတာ့ အေကာင္းဆုံးရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ခ်မွတ္ၾကေပမယ့္ စီဘီစီအမ္ အဖြဲ႕အစည္းႀကီးအေနနဲ႕မရွိတာ ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ သားသမီးေတြျဖစ္ၾကတဲ့ သာသနာေတြမွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ ေတြရွိၾကၿပီးေတာ့ တကယ့္မိဘအိမ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမရွိတာေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဲဒီ ကိစ္ၥကို ဆရာေတာ္ေတြ ရဲ႕အစည္းအေ၀းမွာ ကၽြန္ေတာ္ကတင္ျပလိုက္ ေတာ့ တျခားဆရာေတာ္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀ိုင္းၾကည့္ၾကေတာ့ ၾသ…လူႀကီးေတြရဲ႕ အလုပ္ကို ၀င္႐ႈပ္မိသလားဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြား တယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္က ဆရာေတာ္ေတြက စည္းလုံးမႈမရွိတာလား ဒါမွမဟုတ္ တစ္သီးပုဂ္ၢလဆန္ၾကတာလား ဆိုတာေမးစရာ ရွိလာတယ္။ ေနာင္ေတာ့ လည္း ရွိလာမယ္လို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႕ ကပ္ေနေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးအေနနဲ႕ တ႐ုတ္ျပည္ထဲကို သာသနာျပဳလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ဖို႕ အစီအစဥ္ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ကၽြန္ေတာ့အေနနဲ႕ရဟန္းဘ၀တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕နယ္မွာ ၁၃ ႏွစ္တာ၀န္က်တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရွ႕တန္းတ႐ုတ္သာသနာျပဳအဖြဲ႕ လို႕ ေျပာရမယ္ ၤမသညအငနမ ဃ့ငညေ ၾင််ငသည ကို ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ထဲမွာ နယ္စပ္မွာ တာ၀န္က်ေနၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီး ငါးပါး ပါပါတယ္။ အဲဒါကို ဆရာေတာ္ႀကီး ကလည္း အားေပးတယ္။ ဆရာေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ကို ဒီအဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္ေစပါ တယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေဂဟာေတြ ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။ ယက္ကန္းရက္တဲ့ ေက်ာင္းေတြကို ဖြင့္ေပးခဲ့တယ္။ လုပ္ခါစ ေတာ့ တ႐ုတ္ရဲဌာနကေရာ အာဏာပိုင္ေတြ ဖက္ကေရာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ သံသယရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ေနာက္ ပိုင္းမွာ ေတာ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲက ကက္သလစ္ရဟန္း ေတြနဲ႕လည္း ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးခဲ့သလို တ႐ုတ္အစိုးရနဲ႕လည္း ေတာ္ေတာ္ ရင္းႏွီး ခဲ့တယ္။ သူတို႕နဲ႕ရင္းႏွီးတယ္ဆိုတာကလည္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ၿပီဆိုရင္ သူတို႕ တားျမစ္ထားတဲ့ အတိုင္း ရဟန္းမင္းႀကီး အေၾကာင္း၊ ဗာတီကန္အေၾကာင္းမေျပာဘူး။ ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေျပာခြင့္ ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္က ခရစ္ေတာ္ ဘုရားအေၾကာင္းပဲ သူတို႕ကိုေျပာတယ္။ ဒီလိုလုပ္တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ေတြမွာဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို တ႐ုတ္ျပည္က လာဖိတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အခုကၽြန္ေတာ္ က ဆရာေတာ္ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ တ႐ုတ္အစိုးရက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ရဟန္းမင္းႀကီး လက္ေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့ဆရာေတာ္ဆိုတာ သိသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲကို ၀င္ၿပီး သာသနာျပဳလုပ္ငန္း ၀င္လုပ္လို႕ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ျပသာနာေတြ ျဖစ္လာ ႏိုင္တယ္။ နယ္စပ္ျပႆနာေရာ၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႕ ဗာတီကန္အၾကားမွာေရာ ျပသာနာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ အဲဒီလိုအေျခအေနမွာ ေတာ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားခံယူ ထားၾကတဲ့ ကခ်င္လူမ်ဳိး ဓမ္ၼဆရာ (၁၇) ေယာက္ကို ဗန္းေမာ္ကို ေခၚၿပီးေတာ့ ဘုရား စကားေတြ သင္ေပးၿပီး လိုအပ္တဲ့ေငြေၾကးေတြ ကို ေထာက္ပံ့ေပးၿပီးေတာ့ သူတို႕ကိုပဲ သာသနာျပဳေတြအျဖစ္ ျပန္ေစလႊတ္ ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ရဟန္းမင္းႀကီးဖရန္စစ္ရဲ႕သာသနာေတာ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္က ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ သာသနာဦးေဆာင္မႈအေပၚမွာ ဘယ္လိုမ်ဳိး အက်ဳိးဆက္ေတြ သက္ေရာက္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရဟန္းမင္းႀကီး ဖရန္စစ္ရဲ႕ လုပ္ပုံက်င့္စဥ္ေတြကို မမွီႏိုင္ဘူး။ သူကေတာ့ အဆင္းရဲဆုံးေတြအတြက္ ဦးစား ေပးၿပီးလုပ္ေဆာင္ဖို႔ ေဆာ္ၾသေနပါတယ္။ သူရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈေတြက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဗန္းေမာ္သာသနာထဲမွာ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္း ေတြကို ေထာက္ခံအားေပးေနတယ္ လို႕ ခံစားရပါတယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာနယ္ထဲမွာ ကခ်င္လူမ်ဳိး အျပင္ တျခားလူနည္းစုလူမ်ဳိးေတြကိုေရာ ဘယ္လိုမ်ဳိးထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီး ကူညီေပးေန သလဲ။
ေျဖ။ လူမႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရးက႑မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေအာက္မွာရွိၾကတဲ့သူေတြအားလုံးကုိ တန္းတူကူညီေပးပါတယ္။ ဘုရား၀တ္ျပဳတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ဗမာလို၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းကို တနဂၤေႏြေန႕ညေနမွာ ျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ တျခားေန႔ေတြမွာေတာ့ တစ္ရက္ကို ဘာသာ စကားတစ္မ်ဳိးစီနဲ႕ ဘုရား၀တ္ျပဳျခင္းကို ျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ကခ်င္လူမ်ဳိးၿပီးရင္ လူဦးေရအမ်ားဆုံးကေတာ့ ရွမ္းလူမ်ဳိးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြက သာသနာနယ္ ႏွစ္ခုေတာင္ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြကို ကူညီေပးႏိုင္ဖို႕ဆိုၿပီး ေဂ်ဆြီရဟန္း အသင္းဂိုဏ္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရွမ္းဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ေတာင္းထားၿပီးေတာ့ အဲဒီဘုန္းႀကီးက ရွမ္းရြာမွာ သာသနာျပဳေန ပါတယ္။ အဲဒီဘုန္းႀကီးက ရွမ္းသာသနာျပဳ နည္းဗ်ဴဟာတစ္ခု ွ့ေည ၾင််ငသည ွအမေအနါငခ ဏူေညညငညါ ကို ေရးဆြဲဖို႕ ေဂ်ဆြီဘုန္းေတာ္ႀကီး ေတြနဲ႔စတင္လုပ္ေဆာင္ေနပါၿပီ။ ရွမ္းဘုန္းႀကီး က ရွမ္းဘာသာစကား နဲ႕ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြဆီကို သြားၿပီး စစ္တမ္းေကာက္ယူေနပါတယ္။ အဲဒီစစ္တမ္းကေနထြက္လာတဲ့ရလဒ္ေတြကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ရွမ္းလူမ်ဳိး ေတြကို ကူညီပ့ံပို႕ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ မၾကာခင္မွာ ဗာတီကန္မွာ မိသားစု ညီလာခံဒုတိယပိုင္းကို ကမ္ၻာ့ဆရာေတာ္ႀကီး မ်ားက ျပန္က်င္းပၾကမယ္။ အဲဒီထဲမွာအေရး ႀကီးတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကေတာ့ အိမ္ေထာင္ကြဲသြားတဲ့ဘာသာ၀င္ေတြကို ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ပင့္ယူခြင့္ေပးဖို႕၊ မေပးဖို႕ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္အေနနဲ႕ေရာ ဘယ္လိုအႀကံေပးခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ဒီျဖစ္ရပ္က ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားရ ခက္တယ္။ လင္မယားေတြ ကြဲသြားတာ ကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ကိစ္ၥေလးမွာ ကြဲတာ မ်ဳိးေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ဒီႏွစ္အစမွာပဲ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာလည္း ေတာ္ေတာ္ အားကိုးရတဲ့ ဓမ္ၼဆရာရဲ႕ အမ်ဳိးသမီးက သူ႕ေယာက်ၤားနဲ႕သားသမီးကေလးေလးေယာက္ကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ တျခားေယာက်ၤားေနာက္ကို လိုက္သြားတယ္။ အဲဒီအခါက် ေတာ့ ဓမ္ၼဆရာက ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ပင့္ယူလို႕မရ ေတာ့သလို ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္လည္း လုပ္လို႕မရေတာ့ဘူး။ ပိုဆိုးတာက ကခ်င္႐ိုးရာ အရဆိုရင္ အဲဒီဓမ္ၼဆရာက သူ႕မိန္းမရဲ႕ညီမကို ျပန္ယူရမယ့္ထုံးစံရွိေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လည္း ဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခရစ္ေတာ္ဘုရားမိန္႕ၾကားခဲ့သလိုပဲ အသင္းေတာ္က ခ်ည္တဲ့အရာဆိုရင္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာလည္း ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း ခံရမွာ ျဖစ္သလို ေျဖလႊတ္ထားရင္လည္း ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာ ေျဖလႊတ္ျခင္း ခံၾကရ မွာပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ရဟန္းမင္းႀကီးရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံးက လိုက္နာက်င့္သုံးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ အခုကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ ကက္သလစ္လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းေရာ၊ ျမန္မာအစိုးရဆီကေရာ ဘယ္လိုမ်ဳိးအကူအညီ ေတြ ရၾကသလဲ၊ ဘယ္လိုမ်ဳိးအခက္အခဲေတြ ႀကံဳၾကရသလဲ။
ေျဖ။ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအရက ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြအေပၚ ေပးတဲ့အကူအညီဟာ သုံးႏွစ္ပဲ ေပးတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။ သုံးႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႕ အခုထိမၿငိမ္းခ်မ္းေသးတာလဲဆိုၿပီးေတာ့ အလွဴရွင္ေတြဖက္က စေျပာလာၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕ ႏိုင္ငံေတြမွာက တခ်ဳိ႕အဖြဲ႕ေတြကလည္း ဒီစစ္ပြဲကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ကိုယ္က်ဳိးေငြ ရွာတာမ်ဳိးေတြ ရွိသလို တခ်ဳိ႕အဖြဲ႕အစည္း ေတြက်ေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိးစစ္ပြဲကို ပိုၾကာေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေငြေၾကးအကူအညီရွာတာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့တယ္လို႕ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးက ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ စစ္ပြဲမွာ ျဖစ္ေနသလားလို႕လည္း အလွဴရွင္ ေတြက စိုးရိမ္ေနၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕ အစည္း ေတြဖက္ကေတာ့ ဒုက္ၡသည္ေတြကိုေပးတဲ့ အေထာက္အပံ့ေတြကို ၂၀% ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ေတာ့ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြကိုလည္း ျပန္ လို႔ရတဲ့သူေတြ၊ ျပန္လို႕ရတဲ့ေနရာမွာ စစ္ေဆး ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္ျပန္ခိုင္းဖို႕ အလွဴရွင္ေတြ ဖက္က ဖိအားေပးလာၿပီ။ဒီႏွစ္အစမွာေတာ့ အလွဴရွင္ေတြဖက္က ဒုက္ၡသည္ေတြကို ဟင္းဖိုးပဲေပးတယ္။ အခုက်ေတာ့ ေငြရွာ ႏိုင္တဲ့သူေတြလည္း ရွိေနတယ္ဆိုၿပီး ဆန္၊ ဆီ၊ ဆားေတြပဲ ဒုက္ၡသည္ေတြကို ေပးေတာ့တယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အလွဴရွင္ေတြဖက္က တျဖည္းျဖည္း တင္းၾကပ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ထုတ္ျပန္ခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာက ကက္သလစ္ဘာသာေရး ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းေတြဖက္ကေတာ့ ျပန္လည္ကူညီဖို႕ စဥ္းစားလာၾကပါတယ္။ တကယ့္အလွဴရွင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဂ်ာမနီက အဖြဲ႕ေတြ၊ အိုင္ယာလန္ႏုိင္ငံကအဖြဲ႕ေတြကလည္း သူတို႕ဆီကိုလာေရာက္ေဆြးေႏြးဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ကို ဆက္သြယ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံဂရုဏာရံုးရဲ႕ ဒါရိုက္တာ ေဒါက္တာထြန္းၾကည္နဲ႔ အဲဒီ ႏိုင္ငံေတြကို သြားေရာက္ၿပီး စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ ေတြအတြက္ ေနာက္ထပ္အကူအညီေတြ ရေအာင္ သြားေဆြးေႏြးဖို႕ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ အစကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ေၾကညာခ်က္ က ဒါေလာက္ထိေတာင္ က်ယ္ျပန္႕ၿပီး ထိေရာက္ မယ္လို႕ေတာင္ မစဥ္းစားမိခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕သုံးပါးရဲ႕ေၾကညာခ်က္က ေတာ္ေတာ္ကို ထိေရာက္တယ္လို႕ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကာဒီနယ္တစ္ပါး ရရွိတဲ့ အေပၚမွာ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ အခုလိုရန္ကုန္ဆရာေတာ္ႀကီး ခ်ားလ္စ္ဘိုက ကာဒီနယ္အျဖစ္ အေရြးခံရတာ က ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာတင္ မကဘူး၊ အားတစ္ခု၊ ေနရာတစ္ခုရသြားတယ္ လို႕ ခံစားပါတယ္။ ဥပမာ ကခ်င္ျပည္နယ္က စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြရဲ႕ ေလ်ာ့နည္းလာတဲ့ အကူအညီေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕သာမန္ ဆရာေတာ္ေတြက ေတာင္းဆိုတဲ့အေပၚ ကာဒီနယ္က ေထာက္ခံလိုက္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ အားရွိသြားေစပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က တိုင္းျပည္အေရးကိစ္ၥလိုမ်ဳိးမွာ ကခ်င္ ဆရာေတာ္က ေျပာလိုက္ရင္ အစိုးရဖက္က ကခ်င္မို႕လို႕ ဆိုတာမ်ဳိးေျပာစရာ ရွိႏိုင္ေပမယ့္ ကာဒီနယ္ခ်ားလ္စ္ဘိုက ဗမာလူမ်ဳိးျဖစ္ေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႕ သူ႕ကိုလက္ခံတဲ့ ပုံစံက တုိင္းရင္းသားဆရာေတာ္ေတြကို လက္ခံတဲ့ ပုံစံနဲ႕ ကြာျခားႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ ကာဒီနယ္တစ္ပါးရတာဟာ တုိင္းျပည္ အတြက္ ေကာင္းႀကီးေတာ္တစ္ခုလို႕ ျမင္ပါတယ္။
ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံကက္သလစ္သာသနာေတာ္ရဲ႕ အေရးအားလုံးကို ကိုယ္ေတာ္တို႕ ဆရာေတာ္ ေတြပဲတစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ခါထိုင္ၿပီး ေဆြးေႏြး ဆုံးျဖတ္တာက မျဖစ္သင့္ဘူးလုိ႕ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္တို႕ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာစုံ ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀းေတြမွာ သာမန္ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္ေတြအနည္းဆုံး တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကို တက္ခြင့္ျပဳဖို႔ မျဖစ္သင့္ဘူးလား။
ေျဖ။ ဒါကေတာ့ စီဘီစီအမ္ရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ ဆိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူေတာ္စင္ေတြဆိုရင္ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕အစည္းအေ၀းမွာ လာေရာက္ တင္ျပခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ ေကာ္မရွင္ ေတြလည္း သူ႕ေကာ္မရွင္နဲ႕သူေတာ့ တင္ျပၾက ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သာမန္ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ေကာ္မရွင္ကေနၿပီးေတာ့ သာမန္ဘာသာ၀င္ တစ္ဦးကို ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕အစည္းအေ၀းမွာ တက္ေရာက္တင္ ျပခိုင္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဘာင္၀င္တာေပါ့ေလ။
ေမး။ စီဘီစီအမ္အေနနဲ႕ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္သင္ ပို႕ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သာမန္ဘာသာ၀င္ေတြကိုေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မပို႔ေသးဘူး။ ဒီလိုမပို႕တာက စီဘီစီအမ္အေနနဲ႕ သာမန္ဘာသာ၀င္ေတြကို သာသနာလုပ္ငန္းထဲမွာ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ခြင့္ ေပးဖို႕ အစဥ္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးလို႔ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ့္အေနနဲ႕ အခုလာမည့္ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ အစည္းအေ၀းမွာ သာမန္ ဘာသာ၀င္ေတြထဲက လူတစ္ခ်ဳိ႕ (ဥပမာ တစ္ႏွစ္မွာ သာသနာတစ္ခုကေန တစ္ေယာက္ဆိုၿပီး အလွည့္က်ပို႕တာမ်ဳိး) ကို ႏိုင္ငံျခား ပညာေတာ္သင္ပို႕ေပးဖို႕အတြက္ ဆရာေတာ္ ေတြကို တင္ျပေပးလို႕ရမလား။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင့္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒါမ်ဳိးက သာမန္ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ေကာ္မရွင္ကေန ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ အစည္းအေ၀းမွာ တင္ျပလာရမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုတင္ျပ လာရင္ ဆရာေတာ္မ်ားက ခြင့္ျပဳမယ္လို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးက ျဖစ္လည္း ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ျမန္မာ ႏိုင္ငံကက္သလစ္သာသနာေတာ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံလုံး ဆိုင္ရာသာမန္ ဘာသာ၀င္ မ်ား၏ညီလာခံ ၿေအငသညေူ ဏေ်အသမေူ ဃသကညခငူ လိုမ်ဳိးကို က်င္းပသင့္ပါတယ္။ အဲဒီညီလာခံကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ေတြကို ဆရာေတာ္မ်ားအဖြဲ႕ကို တင္ျပလိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာဆုိရင္ ႏွစ္ပတ္လည္ ဗန္းေမာ္သာသနာလုံးဆိုင္ရာ အစည္းအေ၀း ီငသခန်ေည ဏေ်အသမေူ ဃသကညခငူ လုပ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာ သာမန္ဘာ သာ၀င္ေတြ ဖက္က တင္ျပလာတာေတြဟာ တကယ္ လုပ္ေပးရမယ့္အခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရွိရပါ တယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိး လုပ္ဖို႕ဆုိတာက စီဘီစီအမ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္၊ လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္ဆိုတာမ်ဳိး မရွိေတာ့ ျပႆနာ ျဖစ္ေန ပါတယ္။
ေမး။ တပည့္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ဂလိုရီးယားသတင္း ဂ်ာနယ္ကို ေ၀ဖန္ေပးပါဦး။
ေျဖ။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာေတာ့ ဂလိုရီးယား သတင္းဂ်ာနယ္ကုိ လူေတြစာဖတ္ခ်င္ လာေအာင္ ဖန္တီးေပးတယ္လို႕ ျမင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဂလိုရီးယားသတင္း ဂ်ာနယ္မွာက သတင္း (ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး) နဲ႕ဗဟုသုတစုံလင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကခ်င္ျပည္နယ္က လူေတြက ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကုိ အားေပးဖတ္ရႈ ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း အခ်ိန္ကာလ ၾကာလာသည့္ႏွင့္အမွ် အေတြ႕အႀကံဳေတြ၊ ရင့္က်က္မႈေတြ ရလာမွာပါ။ ဆရာေတာ္ ေတြ၊ ရဟန္းေတြ၊ အစိုးရေတြကို တစ္ခါတေလ ေ၀ဖန္တဲ့စာေတြ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ ထဲမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႕ ေတာ့ အဲဒါမ်ဳိးေ၀ဖန္တာကို ႀကိဳက္တယ္။ သူမ်ားေတာ့ မသိဘူး။ သတင္းဂ်ာနယ္ရဲ႕ တာ၀န္တစ္ခုက လူတန္းစားအလႊာ စုံက အႀကီးအကဲေတြရဲ႕လုပ္ပုံကိုင္ပုံကို အေကာင္းဖက္ ဦးတည္တဲ့ေ၀ဖန္မႈေတာ့ ျပဳလုပ္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ တခ်ိန္လုံးလူႀကီးေတြ ကို ဖားတာမ်ဳိးမလိုပါဘူး။ အဲဒီလိုေ၀ဖန္မွပဲ လူႀကီးေတြက ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ပုံကို ျပန္သုံးသပ္ ျပင္ဆင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ေ၀ဖန္တဲ့ ေနရာမွာ ေတာ့ အသုံးအႏႈန္းကို ေသခ်ာေရြးတတ္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
ေမး။ ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ေျဖၾကားခ်က္ကို ဖတ္ရႈၾကမယ့္ ပရိသတ္ေတြကို စကား နည္းနည္းေလာက္ မိန္႕ၾကားေပးပါဦး။
ေျဖ။ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကို ဖတ္ရႈၾကတဲ့စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအေနနဲ႕ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္အေနနဲ႕ ကက္သလစ္ သတင္းဂ်ာနယ္တစ္ခုအျဖစ္ ေရရွည္ေအာင္ျမင္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ဒီဂ်ာနယ္ရဲ႕သတင္းတင္ဆက္ပုံ၊ ေရးသားပုံ၊ ပါ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားနဲ႕ ပတ္သက္ ၿပီး ေ၀ဖန္အႀကံျပဳေပးၾကပါလို႕ ဖိတ္ေခၚ ခ်င္ပါတယ္။
အယ္ဒီတာ။ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကို ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕သာသနာနယ္ထဲမွာ ေရာင္းခ်ျဖန္႕ခ်ိခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ ကိုယ္ေတာ့္ ကို တပည့္ေတာ္တို႕မိသားစုက အထူးေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဘုရား။
ဆရာေတာ္။ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာရွိၾကတဲ့ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ အသိတရားတိုးတက္မႈကို အားေပးတဲ့ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကို ကၽြန္ေတာ္အၿမဲတမ္း အားေပးႀကိဳဆိုပါတယ္။
ဂ်ဳိးဇက္
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ္က စတုံးရြာမွာ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၃ ရက္ေန႕မွာ ေမြးပါတယ္။ ရဟန္း သိက္ၡာကိုေတာ့ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႕မွာ ရရွိၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္သိက္ၡာ ကိုေတာ့ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၈ ရက္ ေန႔မွာ ရရွိၿပီး အဲဒီေန႕မွာပဲ ရဟန္းမင္းႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ပထမဆုံးေသာ ဗန္းေမာ္ ကက္သလစ္ ဆရာေတာ္အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ကေန မိုင္ ၆၀ ေလာက္ ေ၀းတယ္။ အဲဒီရြာက အခုထိရွိေသးတယ္။
မိဘဘုိးဘြားေတြကေတာ့ နတ္စားေတြ ျဖစ္ၾက ပါတယ္။ အေဖျဖစ္သူကေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာ တာ၀န္က်တဲ့ႏိုင္ငံျခား ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ စားပြဲထိုး လုပ္ေပးၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုက ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာထဲကို ကူးေျပာင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရြာက ဗန္းေမာ္နဲ႕ (၄) မိုင္ေလာက္ေ၀းတယ္။ အေဖက ဘုန္းႀကီးဆီမွာ သြားေနေတာ့ အိမ္ကို သုံးေလးလမွတစ္ခါပဲ ျပန္လာတယ္။ တစ္ခါ က်ေတာ့ ညေန (၅) နာရီေလာက္မွာ အိမ္ထဲမွာ အေဖက ဗန္းေမာ္ကေန ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မီးေမႊးေနတာကို ကၽြန္ေတာ္က ျမင္ေတာ့ ေျပးၿပီးအားရပါးရ အေဖ့ပုခုံးေပၚကို တက္ခုန္ လိုက္ေတာ့ မီးဖိုထဲကို က်သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့ ခ်က္တစ္၀ိုက္မွာ အခုထိ မီးေလာင္တဲ့အမာရြတ္ က်န္ခဲ့တယ္။
ေမး။ ခ်င္းေတာင္မွာဆိုရင္ ရဟန္းတခ်ဳိ႕၊ ဓမ္ၼဆရာတစ္ခ်ဳိ႕က မိသားစုတစ္ခုမွာ သား တစ္ဦးတည္းရွိရင္ ရဟန္းျဖစ္သင္ေက်ာင္း သြားခြင့္မျပဳၾကဘူး။ အဲဒါဆိုရင္ ကာႏြန္ ဥပေဒက တားထား တာမဟုတ္ဘူးလား။
ေျဖ။ အသင္းေတာ္က သားတစ္ဦးတည္းဆိုရင္ ရဟန္းမျဖစ္ရဘူးလို႕ မတားထားဘူး။ ခ်င္းေတာင္မွာ အဲဒီလို တားတယ္ဆိုရင္ ဒါက ႐ိုးရာအယူအဆေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့အေမဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို အိမ္ကေနအေ၀းကို မသြားေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္အေဖျဖစ္သူက အေ၀းမွာေက်ာင္း တက္ခြင့္ျပဳလို႕ အခုလိုမ်ဳိး ရဟန္းျဖစ္သြား တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
မး။ မိဘဆီကေနရရမယ့္ အေမြေတြကို ကိုယ္ေတာ္ရလား။
ေျဖ။ မိဘေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘုန္းႀကီး ျဖစ္ၿပီဆိုေတာ့ ဘာမွမလိုေတာ့ဘူးလို႕ ယူဆၿပီး ကၽြန္ေတာ့အေမြေတြကို အစ္မေတြကို ပဲ ခြဲေပးၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာေတာ့ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ေကၽြးဖို႕လိုအပ္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ အေဖက လယ္တစ္၀က္ (၄ ဧက ေလာက္ ရွိမယ္) ကို ကၽြန္ေတာ့ကို ျပန္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေဘာ္ဒါ ေက်ာင္းသားေတြကို အဲဒါနဲ႕ ေကၽြးခဲ့ရတယ္။
ေမး။ ရဟန္းဘ၀တုန္းက လုပ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ လုပ္ခြင့္မရခဲ့တာေတြကို အခုဆရာေတာ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ လုပ္ျဖစ္သြားၿပီလား။
ေျဖ။ ရဟန္းျဖစ္တုန္းကေတာ့ ဆရာေတာ္ျဖစ္ဖို႕ တစ္ခါမွ် မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ဘုန္းႀကီးဘ၀ တုန္းကေတာ့ ႀကီးႀကီးမားမားလုပ္ခ်င္တဲ့ အရာလို႕ေတာ့ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရဟန္း ဘ၀တုန္းကေတာ့ ကိုယ္က ကုိယ့္ရဲ႕တာ၀န္က် နယ္ေျမမွာဆိုရင္ ဗိုလ္ပဲ။ ဘာသာတူေတြ ကလည္း ကိုယ္ဆုံးျဖတ္ရင္ အားလုံးက သေဘာတူတယ္။ ဆရာေတာ္ျဖစ္လာတဲ့အခါ မွာေတာ့ လုပ္ခ်င္တဲ့စီမံခ်က္တစ္ခုကို ရဟန္း ေတြကို ၀ိုင္းတုိင္ပင္ရတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ရဟန္းအမ်ားပိုင္းက သေဘာ မတူဘူးဆိုရင္ လုပ္လို႕မရေတာ့ဘူး ျဖစ္သြား တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတေလမွာဆိုရင္ ရဟန္းဘ၀က အေကာင္းဆုံးပဲလို႕ ေတြးမိေနခဲ့ တယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာထဲက ကက္သလစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းကို ဘယ္လိုသုံးသပ္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ဗန္းေမာ္ကို ပထမဆုံးေရာက္တဲ့ သာသနာျပဳ အဖြဲ႔က ျပင္သစ္သာသနာျပဳေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ဗန္းေမာ္ေဒသခံ ေတြဟာ ခရစ္ယာန္တို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းမ်ဳိးေစ့က ကခ်င္ျပည္နယ္မွာဆိုရင္ ဗန္းေမာ္က ပထမဆုံး ရရွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ သာသနာျပဳ ေတြ ျပန္သြားတဲ့အခါမွာ ကိုလံဘန္သာသနာ ျပဳေတြ ျပန္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာ စခန္းခ်စတင္ခဲ့ၾကတယ္။ အရင္တုန္းက ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းက ျပင္းထန္ တယ္။ အခုေခတ္ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္း က နည္းနည္းက်လာတယ္လို႕ ျမင္တယ္။ ဗန္းေမာ္ကေနပဲအထက္ဖက္ ျမစ္ႀကီးနားဖက္ ကို သာသနာျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္ပိုင္သာသနာ ထူေထာင္ဖို႕ လုပ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဗာတီကန္ကလည္း ျပည္နယ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုပဲ ေရြးလ်က္ရွိေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာက ျမစ္ႀကီးနားက ဆရာေတာ္ ႐ုံးစိုက္ရာ သာသနာဗဟိုျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ အစစအရာရာတိုးတက္မႈက ျမစ္ႀကီးနားဖက္ ျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္ ေဒသကက်န္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး အစိုးရတပ္နဲ႔ ေကအိုင္ေအတို႕ စစ္ပြဲကလည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မွာ စျဖစ္ၾကတဲ့ေနရာမွာ အျဖစ္မ်ားတဲ့စစ္ပြဲ ေတြက ဗန္းေမာ္ေဒသပဲ ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းေတြ အကုန္ပိတ္ရတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကဆိုရင္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ေက်ာင္းမတက္ရဘူး။ အဲဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္အရဆိုရင္၊ စစ္ပြဲေတြျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္း ေတြပိတ္ရတယ္၊ စီးပြားေရးလည္း မေကာင္း ေတာ့ဘူး။ ဆက္သြယ္ေရးလည္း မေကာင္း ေတာ့ဘူး။ ဗန္းေမာ္က ခရိုင္ၿမိဳ႕ပဲ ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ ဘာသာတူ ေတြရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုင္ရာ ပညာေပးပ်ဳိးေထာင္ေပးမႈမွာ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲ သြားတယ္။ တဖက္ကလည္း ဗန္းေမာ္ေဒသက ပညာတတ္တဲ့ကခ်င္လူမ်ဳိး ေတြကလည္း ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ၊ စစ္မျဖစ္တဲ့ ျမစ္ႀကီးနားတို႕ မႏ္ၲေလးတုိ႔၊ ရန္ကုန္ဖက္ကို ေျပာင္းသြားၾကတယ္။ ပညာ တတ္တဲ့သူေတြကလည္း ရာထူးေတြႀကီးတယ္၊ ရာထူးတိုးတယ္ဆိုရင္ ျမစ္ႀကီးနားဖက္ကိုပဲ ေျပာင္းသြားၾကတယ္။ အဲဒီလိုေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ဖက္က ပညာတတ္ဘာသာ၀င္ေတြ ဟာ တျခားေဒသကို ယိုစိမ့္ၾကကုန္တယ္။
ေမး။ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ သာသနာေတာ္ အမႈေတာ္ထဲမွာပါ၀င္မႈက ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ သာသနာအမႈေတာ္ ထဲမွာ ပါ၀င္မႈက အင္မတန္မွ အားေကာင္း တယ္။ အခက္အခဲေတြ ဘယ္လိုပဲ ရွိေနပါေစ ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္သာသနာေတာ္ထဲက ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ဘက္စုံပါ၀င္မႈက အင္မတန္ မွ အားေကာင္းတယ္။
ေမး။ လက္ရွိနဲ႕အနာဂါတ္မွာ ဘာသာ၀င္ေတြ အတြက္ ယုံၾကည္ျခင္းကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးဖို႕ ၤေငအ့ ္သမာေအငသည ဘယ္လိုအစီစဥ္ ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္ သာသနာရဲ႕ ပထမဆုံးေသာဆရာေတာ္အျဖစ္ တာ၀န္စယူခ်ိန္ကေနစၿပီးေတာ့ ဗန္းေမာ္ သာသနာကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ၾကမလဲ ဆိုတာကို ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္သာသနာ ထဲက ရြာတိုင္းဆင္းၿပီးေတာ့ ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ ရဟန္းသီလရွင္ေတြအားလုံးကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ မွာ စစ္တမ္းေကာက္ပါတယ္။ စစ္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကိုေတာ့ စစ္တမ္းမေကာက္ဘဲ ထားခဲ့ရပါတယ္။ ၆၀% ေသာ ေနရာကို စစ္တမ္းေကာက္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္းအရက တရား၀င္တယ္။ ရဟန္းပိုင္ သာသနာက ၁၃ ခုရွိတဲ့အထဲက ရြာ ၃ ခုက စစ္ပြဲေၾကာင့္ လုံး၀ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္။ ရြာေပ်ာက္ေပမယ့္ အဲဒီရြာက လူေတြကေတာ့ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္စခန္းမွာ ေရာက္ေနၾကတာ ေပါ့ေလ။ ေမးခြန္းစာရြက္ထဲက ေျဖဆိုတဲ့ စာရြက္က ရွစ္ေသာင္းေက်ာ္ ရရွိခဲ့တယ္။ ထြက္လာတဲ့ အေျဖအခ်က္အလက္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ တစ္ခါ သာသနာေတာ္အတြက္ ဗန္းေမာ္ကက္သလစ္ သာသနာ့ညီလာခံ ီငသခန်ေည ွပညသိ ကို ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ က်င္းပၿပီးေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာ (၇) ခ်က္ကို ၀ိုင္းေရးဆြဲၾကပါတယ္။ အဲဒီစစ္တမ္းထဲက ဘာသာတူေတြရဲ႕ (၁) ေတာင္းဆိုခ်က္ကေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးျခင္ (ဘုရား စကားသင္ေပးျခင္း၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ သင္တန္းေတြ ဖြင့္လွစ္ေပးျခင္း) ပဲျဖစ္ပါ တယ္။ (၂) အခ်က္ကေတာ့ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ငတ္ေနၾကတယ္။ (၃) ပညာေရးကို ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ (၄) စား၀တ္ ေနေရး ကို ကူညီေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ (၅) က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကို ေတာင္းဆို ၾကတယ္။ (၆) တရားမွ်တမႈႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေတာင္းဆုိၾကတယ္။ (၇) စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ ေတြကို ကူညိေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီလမ္းျပေျမပုံ (၇) ခုထဲက ပထမအခ်က္ ျဖစ္တဲ့ ဘုရားစကားသင္ၾကားေပးျခင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ကေလးလူငယ္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ ႏိုင္ရန္ရည္ရြယ္ၿပီး ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးတဲ့ လူငယ္ ေတြကို ေခၚၿပီးေတာ့ သူတို႕တေတြကို ႏွစ္ပတ္ ေလာက္ ဘုရားစကားသင္ေပးၿပီး ေတာ့ သူတို႕ေတြကို ဘုရားစကားသင္ၾကား ေရး ဦးေဆာင္ ေပးသူမ်ား ဃေအနခ့င်ာ ၤေခငူငအေအသမ် အျဖစ္ ခန္႕အပ္ၿပီး ရြာတိုင္းမွာ သူတို႕တေတြက အကေတြသီခ်င္းေတြနဲ႕ ေရာၿပီး ဘုရားစကားေတြကို ကေလးလူငယ္ ေတြကို သင္ၾကား ေပးေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ (အခုလိုမ်ဳိးသာသနာ တစ္ခုလုံးရဲ႕အေျခအေန ကို စစ္တမ္းေကာက္ ၿပီးေတာ့ ဘာသာ၀င္ေတြ ပါ၀င္တဲ့သာသနာ ေတာ္ျဖစ္လာေအာင္ ဗန္းေမာ္သာသနာရဲ႕ အနာဂါတ္လမ္းျပေျမပုံ (၇) ခုကို ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ တပည့္ေတာ္ အေနနဲ႕ ဆရာေတာ္ ဘုရားကို ဂုဏ္ယူပါ တယ္။ ျမန္မာျပည္ ကက္သလစ္ ဆရာေတာ္ ေတြထဲမွာ သာသနာ တစ္ခုလုံးကို စစ္တမ္း ေကာက္ၿပီးေတာ့ သာသနာေတာ္ရဲ႕အစီအစဥ္ ကို ေရးဆြဲတာ ဆိုလို႕ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ေရမြန္ပဲ ရွိပါေသးတယ္ ဟု အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ က ၾကားျဖတ္စကား ေျပာပါတယ္)။
ေမး။ ဒါဆိုရင္ ဒီလမ္းျပေျမပုံ (၇) ခ်က္ကိုပဲ အခ်ိန္ကာလအျဖစ္ ဘယ္လိုသတ္မွတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္မလဲ။
ေျဖ။၂၀၁၅ ခုႏွစ္ကေနစၿပီးေတာ့ ဒီလမ္းျပ ေျမပုံ (၇) ခ်က္ကို (၃) ႏွစ္အတြင္း ပထမ အဆင့္အျဖစ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေန ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ အျဖစ္ ရွိေနသေရြ႕ေတာ့ ဒီမူ (၇) ခ်က္က ဗန္းေမာ္သာသနာရဲ႕အေျခခံမူ အျဖစ္ တည္ရွိ ေနမယ္။ (၃) ႏွစ္ၿပီးတာနဲ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ထားတာေတြကိုျပန္လည္ၿပီး သုံးသပ္မယ္။ သုံးသပ္ၿပီးေတာ့ လိုအပ္တာေတြကို ျပန္ျဖည့္ တာေတြလုပ္မယ္။ အားလုံးက ဒီလမ္းျပေျမပုံ (၇) ခ်က္ကိုပဲ ဆက္က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါကိုပဲ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ လက္ရွိရဟန္းသူေတာ္စင္ေတြနဲ႕အရင္က ရဟန္းသူေတာ္စင္ေတြရဲ႕ဘ၀ကို သုံးသပ္ ေပးပါဦး။
ေျဖ။ လက္ရွိေဒသခံရဟန္းသူေတာ္စင္ေတြက ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳေတြကို မွီဖို႕ဆိုတာ အေ၀းႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကအစ ကခ်င္စကား ေျပာတဲ့ေနရာမွာဆိုရင္ အရင္ကႏိုင္ငံျခား ဘုန္းႀကီးေတြကို မမွီႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံျခားသာသနာ ျပဳေတြက ကခ်င္စကားဆိုရင္ တကယ့္နက္႐ႈိင္း တဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြကို သုံးၿပီးေတာ့ တရား ေတြေဟာႏိုင္တယ္။ အခုေခတ္ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဒသခံဘုန္းႀကီး ေတြက႐ုိး႐ိုးစကား ေလာက္ပဲ ေျပာႏိုင္တယ္။ အရင္တုန္းကႏိုင္ငံျခား ဘုန္းႀကီးေတြဆိုရင္ နယ္လွည့္ၿပီဆိုရင္ ျမင္းနဲ႕ ခက္ခက္ခဲခဲ နယ္လွည့္လာၿပီးေတာ့ ရြာမွာည အိပ္ၾကၿပီး ရြာသားေတြနဲ႕ညမွာ စကားစျမည္ ေျပာၾကတယ္။ အခုေခတ္ က်ေတာ့ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးကေကာင္း ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြ က ဆိုင္ကယ္၊ ကားနဲ႕ ရြာကိုလာၿပီး ဘုရားရွိ ခိုးၿပီးတာနဲ႕ ရြာမွာ မအိပ္ေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ ေက်ာင္းကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္သြားၾကတယ္။ အဲဒီလိုခ်က္ခ်င္း ျပန္သြား ၾကေတာ့ ရဟန္းနဲ႕ ဘာသာ၀င္ေတြအၾကားထဲမွာ စကားစျမည္ ေျပာဖို႕ အခ်ိန္၊ မသိတာ ေတြ ေမးျမန္းေလ့လာ ဖို႕အခ်ိန္ဆိုတာမရွိ ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုမရွိေတာ့ တဲ့အတြက္ ဘာသာတရား အေၾကာင္းကို ႀကံဳသလို ေလ့လာလို႕ရတဲ့အခြင့္အေရးက ဘာသာ၀င္ ေတြက ဆုံး႐ႈံးသြားၿပီ။ ရဟန္းက ၾသ၀ါဒေပးတဲ့ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုပဲရွိတယ္။ ဘာသာတူေတြ ဖက္ကနားမလည္တာ ျပန္ေမးဖို႕ ရဟန္းေတြမွာ အခ်ိန္မေပး ခ်င္ၾကဘူး။
ေမး။ ဗန္းေမာ္မွာ ရဟန္းျဖစ္သင္ေက်ာင္း ရွိပါသလား။ ရဟန္းေလာင္းေက်ာင္းသား ေတြေရာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ အခုထိေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာ ရဟန္းျဖစ္သင္ ေက်ာင္း မရွိေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ရဟန္းေတြက နည္းေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာ ဆိုရင္ ရဟန္းတစ္ပါးက သာသနာနယ္ႏွစ္ခု ကို ကိုင္ေနတာေတြရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ရဟန္းျဖစ္သင္ ေက်ာင္းကိုေဆာက္ဖို႕ လုပ္ေတာ့ အစိုးရကေနၿပီးေတာ့ လာပိတ္ပင္ တယ္။ သူတို႕ေျပာတာကေတာ့ စာရြက္စာတမ္း မစုံဘူး လို႕ေျပာတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ျမစ္ႀကီးနားသာသနာနဲ႕သေဘာတူညီခ်က္ ယူထားတာ ရွိပါတယ္။ ဗန္းေမာ္သာသနာက ျမစ္ႀကီးနားသာသနာကေန ခြဲထုတ္တာဆိုေတာ့ (၁၀) ႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ ရဟန္းျဖစ္သင္ ေက်ာင္းကိုေတာ့ ဗန္းေမာ္သာသနာ အေနနဲ႕ ျမစ္ႀကီးနားသာသနာနဲ႕ပဲ ေပါင္းဦးမယ္လို႕ သေဘာတူထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗန္းေမာ္ နယ္က ရဟန္းေလာင္းေတြကိုေတာ့ ျမစ္ႀကီးနား ရဟန္းျဖစ္သင္ေက်ာင္းမွာပဲ သြားတက္ ေနၾကပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရဟန္း ေလာင္းေတြက ၂၁ ေယာက္ေလာက္ ရွိပါတယ္။
ေမး။ျမန္မာအစိုးရက ဒီမိုကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကို က်င့္သုံးေနၿပီဆိုေပမယ့္ အခုလို ဘာသာေရးအေဆာက္အဦေဆာက္လုပ္ခြင့္ ကို ပိတ္ပင္တာဟာ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိေသးဘူးလို႕ ေျပာခ်င္ပါသလား။
ေျဖ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္က တန္းတူလြတ္လပ္ခြင့္ မရွိဘူး လို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဗုဒဘာသာကို ေပးထား တဲ့ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႕ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေတြကို ေပးထားတဲ့ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ၊ တျခားဘာသာေတြကို ေပးထားတဲ့ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ေတြဟာ မညီမွ်ဘူး။ မညီမွ်ဘူးဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္က တိုးတက္ရန္ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ပါေသးတယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာ ရဟန္းေဘာင္ ေခၚေတာ္မူျခင္း က ေကာင္းပါသလား။
ေျဖ။ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာ မေကာင္းဘူး။ ေခၚေတာ္မူျခင္းက ေတာ္ေတာ္နည္းတယ္။ ျမစ္ႀကီးနားသာသနာမွာ ေခၚေတာ္မူျခင္းက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ အခုလို ဗန္းေမာ္ သာသနာမွ ေခၚေတာ္မူျခင္းနည္းတာဟာ အစကေျပာသလို ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ က်ဆင္း ေနတဲ့ယုံၾကည္ျခင္းနဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္းမႈေတြေၾကာင့္ လည္းဆိုင္ပါတယ္။ အရင္တုန္းကဆိုရင္ ကခ်င္ျပည္နယ္က ရဟန္းေတြ အားလုံးနီးပါး က ဗန္းေမာ္နယ္ကပဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အခု ကခ်င္လူမ်ဳိးဆရာေတာ္ေတြ (ဆရာေတာ္ေပါလ္၊ ဆရာေတာ္ဖရန္စစ္၊ ကၽြန္ေတာ္) အားလုံး လည္း ဗန္းေမာ္နယ္ကပဲ။ (အယ္ဒီတာက ၾကားျဖတ္၀င္ေျပာတာက၊ တပည့္ေတာ္က ဖာသာရ္ခါးလီတို႕နဲ႕ ေက်ာင္းေနဖက္ပါ)။ ေအာ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕၊ ခါးလီတို႕အတိုက္က ေတာ္ေတာ္စာေရးခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ခါးလီက ဘုန္းႀကီးျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း စာေရးတာ စာအုပ္ထုတ္တာ မေတြ႕ေတာ့ဘူး။
ေမး။ ဆရာေတာ္ျဖစ္ရတာ ဘယ္လိုခံစားရသလဲ။
ေျဖ။ ဆရာေတာ္ ျဖစ္ရတာ မလြယ္ဘူးလို႕ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆုိေတာ့၊ ေတာမွာေနၿပီး ဆရာေတာ္ျဖစ္လာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ခ့ဲတယ္။ သူမ်ားလို ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္သင္လည္း မသြားခဲ့ရဘူး၊ ေနာက္ၿပီး ဒီေန႕လိုမ်ဳိး ဆရာေတာ္သိက္ၡာကို ရၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ မီနစ္အတြင္းမွာပဲ ဗန္းေမာ္ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္အျဖစ္ ခန္႕အပ္ခံရ ေတာ့ ဘယ္ကေနစလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ့ တယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီတုန္းကဆိုရင္ အင္တာနက္ေတြ ဖုန္းေတြက ဗန္းေမာ္မွာ မရေသးေတာ့သူမ်ားကို ဆက္သြယ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းဖို႕၊ မသိတာေတြ ေမးဖို႕ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲခဲ့တယ္။ အခုကေတာ့ သူ႕ဟာနဲ႕သူေတာ့ အဆင္ေျပလာပါၿပီ။
ေမး။ လြိဳင္ေကာ္မွာ ရဟန္းျဖစ္တက္ၠသိုလ္ဖြင့္ဖို႕ က ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ဖြင့္ျဖစ္မွာလား။ အျပင္မွာ က လြိဳင္ေကာ္မွာ ေက်ာင္းဖြင့္ဖို႕ အစဥ္မေျပ သလို ၾကားရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ ဘာမ်ားထူးသလဲ။
ေျဖ။ ေတာင္ႀကီးဂိုဏ္းခ်ဳပ္သာသနာ လက္ေအာက္ခံ သာသနာေတြက သူတို႕မွာ ရဟန္းျဖစ္တကသိုလ္ဖြင့္ဖို႕ ျမန္မာျပည္ ဆရာေတာ္ မ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို တင္ျပလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံးက သေဘာတူလက္ခံ လိုက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ဗန္းေမာ္က ရဟန္းေလာင္းေတြကို လြိဳင္ေကာ္ေက်ာင္းကို ပို႕မယ္လို႕ေတာင္ အားေပးတဲ့အေနနဲ႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခုေလာ ေလာဆယ္အထိေတာ့ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ဖြင့္ျဖစ္မယ္ လို႕ပဲ သိထားပါတယ္။
ေမး။ ဘာျဖစ္လို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကက္သလစ္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဃေအ့သူငခ ႀင့်သစ်ဒ ဃသည္နမနညခန သ္ ၾပေညာေမ ဃႀဃၾ (ဃႀဃၾယ စီဘီစီအမ္) က အစိုးရရဲ႕မူ၀ါဒေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေၾကညာ ခ်က္တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္တိုင္း ၾပေညာေမ ဃ့မင်အငေည ဃသကညခငူ (ၾဃဃ အမ္စီစီ) နဲ႕တြဲထုတ္ရ သလဲ။ စီဘီစီအမ္က ကုိယ့္ဟာကိုယ္ ထုတ္ျပန္လို႕ မရဘူးလား။ အခုလိုမ်ဳိး ယုံၾကည္ခ်က္၊ သြန္သင္ခ်က္ေတြ မတူညီတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း ႏွစ္ခုက စီဘီစီအမ္ရဲ႕ထုတ္ျပန္ ခ်က္တိုင္းလိုလိုမွာ အမ္စီစီပါ၀င္ေန တာဟာ ကက္သလစ္သာသနာေတာ္ရဲ႕ ခိုင္မာတဲ့မူ၀ါဒ၊ ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႕သြန္သင္ခ်က္ေတြကို အားေပ်ာ့သြားေစတယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စီဘီစီအမ္မွာ ပညာရွင္ေတြ မရွိတာလား။ စီဘီစီအမ္မွာ မူ၀ါဒမရွိတာလား။
ေျဖ။ ဒီလိုမ်ဳိးေၾကညာခ်က္ေတြထုတ္ျပန္တဲ့ ေနရာမွာ စီဘီစီအမ္အေနနဲ႕ အမ္စီစီနဲ႔ပူးတြဲ ထုတ္ျပန္ ေနရတာမ်ဳိးဟာ စီဘီစီအမ္ ဦးေဆာင္ ေကာ္မတီေတြရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ကေတာ့ ခင္ဗ်ားလိုပဲ စီဘီစီအမ္ရဲ႕ေၾကညာခ်က္ကို စီဘီစီအမ္လက္မွတ္နဲ႕ပဲ ထုတ္ျပန္ေစခ်င္တာ ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး တစ္ခုရွိတာက အခုလိုမ်ဳိး ေၾကညာခ်က္တစ္ခုကို စီဘီစီအမ္နဲ႕ အမ္စီစီ တို႕ပူးတြဲထုတ္ျပန္တာမ်ဳိးက ခရစ္ယာန္ေတြရဲ႕ စုစည္းတဲ့အင္အားကို ျပရာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။ ေၾကညာခ်က္တိုင္းလည္း အမ္စီစီနဲ႔ ပူးတြဲထုတ္ျပန္တာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ေၾကညာခ်က္ေတြက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ထုတ္ျပန္တာေတြ ရွိခဲ့သလို သူတို႕ဖက္က ပူးတြဲထုတ္ျပန္ဖို႕ လာေျပာတာေတြကိုလည္း ဆရာေတာ္တို႕ဖက္က ျငင္းတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ေမး။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတုန္းက ကခ်င္ဆရာေတာ္သုံးပါးကေန ထုတ္ျပန္တဲ့ ေၾကညာခ်က္က ျပည္တြင္းျပည္ပကေန ဘယ္လိုတုံ႕ျပန္မႈေတြ ရရွိပါသလဲ။ အဲဒီ ေၾကညာခ်က္ကို ဘယ္သူက ဘာေၾကာင့္ ဦးေဆာင္ထုတ္ျပန္ျဖစ္တာလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ အဲဒီေၾကညာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ စတင္တာပါ။ ဒီလိုမထုတ္ျပန္ခင္မွာ လိုအပ္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြကို ဂ႐ုဏာ ဒါ႐ိုက္တာေတြနဲ႕ေဆြးေႏြးၿပီး၊ ခိုင္လုံတဲ့ အေထာက္အထားေတြ ရယူထားတယ္။ အဲဒါၿပီးမွ ျမစ္ႀကီးနားဆရာေတာ္ ဖရန္စစ္ ေဒၚတန္နဲ႕ လား႐ႈိး ဆရာေတာ္ဖိလစ္ဇေဟာင္း တို႕ကို ဗန္းေမာ္ကို ဖိတ္ၿပီးေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ က ျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ဒုက္ၡေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေၾကညာခ်က္တစ္ခုကို ျပင္ဆင္ထုတ္ျပန္ဖို႕ ဗန္းေမာ္မွာ ေဆြးေႏြးၾကၿပီး အဲဒီလိုထုတ္ျပန္ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္း အေနနဲ႕ ကေတာ့ ကာဒီနယ္ခ်ားလ္စ္ဘိုတစ္ပါးထဲပဲ အားေပးေထာက္ခံတဲ့ အေၾကာင္း စာနဲ႕ေပးပို႕ လာပါတယ္။ တျခားဆရာေတာ္ေတြ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႕ကေတာ့ ဘာမွတုံ႕ျပန္တာမ်ဳိး မရွိ ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းမွာရွိေနၾကတဲ့ ကုလသမဂ္ၢအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႕ အန္ဂ်ီအိုေတြ ဖက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး တုံ႕ျပန္လာၾက တယ္။ သူတို႕တုံ႕ျပန္လာတယ္ဆိုတာက ဥပမာ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြရဲ႕စာရင္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေမးတာေတြ၊ လိုအပ္တဲ့ အကူ အညီေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္သုံးသပ္တာေတြ ရွိလာတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကေန ေရာက္လာတဲ့ တုံ႕ျပန္ခ်က္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္း တယ္လို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကေနဒါႏိုင္ငံမွာ ဆိုရင္ သတင္းစာတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ထည့္သြင္းထားသလို ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း လွမ္းဆက္သြယ္ၿပီး ေမးျမန္း လာပါတယ္။ ပထမအခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ရဲ႕ထုတ္ျပန္ခ်က္က ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕ အစည္းေတြအတြက္ ကိုးကားစရာ စာရြက္ စာတမ္းတစ္ခု ျဖစ္သြားတယ္။ ဒုတိယအေနနဲ႕ ကေတာ့ အဂၤလန္အစိုးရရဲ႕ ီၤႈီဌာနက ေနေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဆက္သြယ္လာၿပီး ေတာ့ ကခ်င္ဒုက္ၡသည္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ အဂၤလန္ႏိုင္ငံကို ဖိတ္ပါတယ္။
ေမး။ စီဘီစီအမ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ တစ္ခါမွ မဖတ္မိဘူး။ စီဘီစီအမ္လမ္းညြန္ စာအုပ္မွာ စီဘီစီအမ္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အေၾကာင္း မေဖာ္ျပဘူး။ အဲဒါ ရွိလား၊ မရွိ ဘူးလားဆိုတာ သိခ်င္ပါ တယ္။
ေျဖ။စီဘီစီအမ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ မရွိဘူး။ ဆရာေတာ္ေတြက ကိုယ့္သာသနာနဲ႕ကိုယ္ ေတာ့ အေကာင္းဆုံးရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ခ်မွတ္ၾကေပမယ့္ စီဘီစီအမ္ အဖြဲ႕အစည္းႀကီးအေနနဲ႕မရွိတာ ေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ သားသမီးေတြျဖစ္ၾကတဲ့ သာသနာေတြမွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ ေတြရွိၾကၿပီးေတာ့ တကယ့္မိဘအိမ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမရွိတာေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဲဒီ ကိစ္ၥကို ဆရာေတာ္ေတြ ရဲ႕အစည္းအေ၀းမွာ ကၽြန္ေတာ္ကတင္ျပလိုက္ ေတာ့ တျခားဆရာေတာ္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀ိုင္းၾကည့္ၾကေတာ့ ၾသ…လူႀကီးေတြရဲ႕ အလုပ္ကို ၀င္႐ႈပ္မိသလားဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြား တယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္က ဆရာေတာ္ေတြက စည္းလုံးမႈမရွိတာလား ဒါမွမဟုတ္ တစ္သီးပုဂ္ၢလဆန္ၾကတာလား ဆိုတာေမးစရာ ရွိလာတယ္။ ေနာင္ေတာ့ လည္း ရွိလာမယ္လို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႕ ကပ္ေနေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးအေနနဲ႕ တ႐ုတ္ျပည္ထဲကို သာသနာျပဳလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ဖို႕ အစီအစဥ္ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ကၽြန္ေတာ့အေနနဲ႕ရဟန္းဘ၀တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕နယ္မွာ ၁၃ ႏွစ္တာ၀န္က်တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရွ႕တန္းတ႐ုတ္သာသနာျပဳအဖြဲ႕ လို႕ ေျပာရမယ္ ၤမသညအငနမ ဃ့ငညေ ၾင််ငသည ကို ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ထဲမွာ နယ္စပ္မွာ တာ၀န္က်ေနၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီး ငါးပါး ပါပါတယ္။ အဲဒါကို ဆရာေတာ္ႀကီး ကလည္း အားေပးတယ္။ ဆရာေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ကို ဒီအဖြဲ႕ကို ဦးေဆာင္ေစပါ တယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေဂဟာေတြ ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။ ယက္ကန္းရက္တဲ့ ေက်ာင္းေတြကို ဖြင့္ေပးခဲ့တယ္။ လုပ္ခါစ ေတာ့ တ႐ုတ္ရဲဌာနကေရာ အာဏာပိုင္ေတြ ဖက္ကေရာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ သံသယရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ေနာက္ ပိုင္းမွာ ေတာ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲက ကက္သလစ္ရဟန္း ေတြနဲ႕လည္း ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးခဲ့သလို တ႐ုတ္အစိုးရနဲ႕လည္း ေတာ္ေတာ္ ရင္းႏွီး ခဲ့တယ္။ သူတို႕နဲ႕ရင္းႏွီးတယ္ဆိုတာကလည္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ၿပီဆိုရင္ သူတို႕ တားျမစ္ထားတဲ့ အတိုင္း ရဟန္းမင္းႀကီး အေၾကာင္း၊ ဗာတီကန္အေၾကာင္းမေျပာဘူး။ ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေျပာခြင့္ ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္က ခရစ္ေတာ္ ဘုရားအေၾကာင္းပဲ သူတို႕ကိုေျပာတယ္။ ဒီလိုလုပ္တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ေတြမွာဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို တ႐ုတ္ျပည္က လာဖိတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အခုကၽြန္ေတာ္ က ဆရာေတာ္ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ တ႐ုတ္အစိုးရက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ရဟန္းမင္းႀကီး လက္ေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့ဆရာေတာ္ဆိုတာ သိသြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲကို ၀င္ၿပီး သာသနာျပဳလုပ္ငန္း ၀င္လုပ္လို႕ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ျပသာနာေတြ ျဖစ္လာ ႏိုင္တယ္။ နယ္စပ္ျပႆနာေရာ၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႕ ဗာတီကန္အၾကားမွာေရာ ျပသာနာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ အဲဒီလိုအေျခအေနမွာ ေတာ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားခံယူ ထားၾကတဲ့ ကခ်င္လူမ်ဳိး ဓမ္ၼဆရာ (၁၇) ေယာက္ကို ဗန္းေမာ္ကို ေခၚၿပီးေတာ့ ဘုရား စကားေတြ သင္ေပးၿပီး လိုအပ္တဲ့ေငြေၾကးေတြ ကို ေထာက္ပံ့ေပးၿပီးေတာ့ သူတို႕ကိုပဲ သာသနာျပဳေတြအျဖစ္ ျပန္ေစလႊတ္ ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ရဟန္းမင္းႀကီးဖရန္စစ္ရဲ႕သာသနာေတာ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္က ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ သာသနာဦးေဆာင္မႈအေပၚမွာ ဘယ္လိုမ်ဳိး အက်ဳိးဆက္ေတြ သက္ေရာက္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရဟန္းမင္းႀကီး ဖရန္စစ္ရဲ႕ လုပ္ပုံက်င့္စဥ္ေတြကို မမွီႏိုင္ဘူး။ သူကေတာ့ အဆင္းရဲဆုံးေတြအတြက္ ဦးစား ေပးၿပီးလုပ္ေဆာင္ဖို႔ ေဆာ္ၾသေနပါတယ္။ သူရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈေတြက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဗန္းေမာ္သာသနာထဲမွာ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္း ေတြကို ေထာက္ခံအားေပးေနတယ္ လို႕ ခံစားရပါတယ္။
ေမး။ ဗန္းေမာ္သာသနာနယ္ထဲမွာ ကခ်င္လူမ်ဳိး အျပင္ တျခားလူနည္းစုလူမ်ဳိးေတြကိုေရာ ဘယ္လိုမ်ဳိးထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီး ကူညီေပးေန သလဲ။
ေျဖ။ လူမႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရးက႑မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ေအာက္မွာရွိၾကတဲ့သူေတြအားလုံးကုိ တန္းတူကူညီေပးပါတယ္။ ဘုရား၀တ္ျပဳတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ဗမာလို၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းကို တနဂၤေႏြေန႕ညေနမွာ ျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ တျခားေန႔ေတြမွာေတာ့ တစ္ရက္ကို ဘာသာ စကားတစ္မ်ဳိးစီနဲ႕ ဘုရား၀တ္ျပဳျခင္းကို ျပဳလုပ္ေပးပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ကခ်င္လူမ်ဳိးၿပီးရင္ လူဦးေရအမ်ားဆုံးကေတာ့ ရွမ္းလူမ်ဳိးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြက သာသနာနယ္ ႏွစ္ခုေတာင္ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြကို ကူညီေပးႏိုင္ဖို႕ဆိုၿပီး ေဂ်ဆြီရဟန္း အသင္းဂိုဏ္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရွမ္းဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ေတာင္းထားၿပီးေတာ့ အဲဒီဘုန္းႀကီးက ရွမ္းရြာမွာ သာသနာျပဳေန ပါတယ္။ အဲဒီဘုန္းႀကီးက ရွမ္းသာသနာျပဳ နည္းဗ်ဴဟာတစ္ခု ွ့ေည ၾင််ငသည ွအမေအနါငခ ဏူေညညငညါ ကို ေရးဆြဲဖို႕ ေဂ်ဆြီဘုန္းေတာ္ႀကီး ေတြနဲ႔စတင္လုပ္ေဆာင္ေနပါၿပီ။ ရွမ္းဘုန္းႀကီး က ရွမ္းဘာသာစကား နဲ႕ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြဆီကို သြားၿပီး စစ္တမ္းေကာက္ယူေနပါတယ္။ အဲဒီစစ္တမ္းကေနထြက္လာတဲ့ရလဒ္ေတြကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ရွမ္းလူမ်ဳိး ေတြကို ကူညီပ့ံပို႕ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ မၾကာခင္မွာ ဗာတီကန္မွာ မိသားစု ညီလာခံဒုတိယပိုင္းကို ကမ္ၻာ့ဆရာေတာ္ႀကီး မ်ားက ျပန္က်င္းပၾကမယ္။ အဲဒီထဲမွာအေရး ႀကီးတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကေတာ့ အိမ္ေထာင္ကြဲသြားတဲ့ဘာသာ၀င္ေတြကို ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ပင့္ယူခြင့္ေပးဖို႕၊ မေပးဖို႕ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္အေနနဲ႕ေရာ ဘယ္လိုအႀကံေပးခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ဒီျဖစ္ရပ္က ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားရ ခက္တယ္။ လင္မယားေတြ ကြဲသြားတာ ကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ကိစ္ၥေလးမွာ ကြဲတာ မ်ဳိးေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ဒီႏွစ္အစမွာပဲ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာလည္း ေတာ္ေတာ္ အားကိုးရတဲ့ ဓမ္ၼဆရာရဲ႕ အမ်ဳိးသမီးက သူ႕ေယာက်ၤားနဲ႕သားသမီးကေလးေလးေယာက္ကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ တျခားေယာက်ၤားေနာက္ကို လိုက္သြားတယ္။ အဲဒီအခါက် ေတာ့ ဓမ္ၼဆရာက ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ပင့္ယူလို႕မရ ေတာ့သလို ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္လည္း လုပ္လို႕မရေတာ့ဘူး။ ပိုဆိုးတာက ကခ်င္႐ိုးရာ အရဆိုရင္ အဲဒီဓမ္ၼဆရာက သူ႕မိန္းမရဲ႕ညီမကို ျပန္ယူရမယ့္ထုံးစံရွိေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လည္း ဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခရစ္ေတာ္ဘုရားမိန္႕ၾကားခဲ့သလိုပဲ အသင္းေတာ္က ခ်ည္တဲ့အရာဆိုရင္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာလည္း ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း ခံရမွာ ျဖစ္သလို ေျဖလႊတ္ထားရင္လည္း ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာ ေျဖလႊတ္ျခင္း ခံၾကရ မွာပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ရဟန္းမင္းႀကီးရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံးက လိုက္နာက်င့္သုံးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ အခုကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြအတြက္ ႏိုင္ငံတကာ ကက္သလစ္လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းေရာ၊ ျမန္မာအစိုးရဆီကေရာ ဘယ္လိုမ်ဳိးအကူအညီ ေတြ ရၾကသလဲ၊ ဘယ္လိုမ်ဳိးအခက္အခဲေတြ ႀကံဳၾကရသလဲ။
ေျဖ။ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအရက ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြအေပၚ ေပးတဲ့အကူအညီဟာ သုံးႏွစ္ပဲ ေပးတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။ သုံးႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႕ အခုထိမၿငိမ္းခ်မ္းေသးတာလဲဆိုၿပီးေတာ့ အလွဴရွင္ေတြဖက္က စေျပာလာၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕ ႏိုင္ငံေတြမွာက တခ်ဳိ႕အဖြဲ႕ေတြကလည္း ဒီစစ္ပြဲကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ကိုယ္က်ဳိးေငြ ရွာတာမ်ဳိးေတြ ရွိသလို တခ်ဳိ႕အဖြဲ႕အစည္း ေတြက်ေတာ့ ဒီလိုမ်ဳိးစစ္ပြဲကို ပိုၾကာေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေငြေၾကးအကူအညီရွာတာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့တယ္လို႕ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးက ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ စစ္ပြဲမွာ ျဖစ္ေနသလားလို႕လည္း အလွဴရွင္ ေတြက စိုးရိမ္ေနၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕ အစည္း ေတြဖက္ကေတာ့ ဒုက္ၡသည္ေတြကိုေပးတဲ့ အေထာက္အပံ့ေတြကို ၂၀% ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ေတာ့ စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြကိုလည္း ျပန္ လို႔ရတဲ့သူေတြ၊ ျပန္လို႕ရတဲ့ေနရာမွာ စစ္ေဆး ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္ျပန္ခိုင္းဖို႕ အလွဴရွင္ေတြ ဖက္က ဖိအားေပးလာၿပီ။ဒီႏွစ္အစမွာေတာ့ အလွဴရွင္ေတြဖက္က ဒုက္ၡသည္ေတြကို ဟင္းဖိုးပဲေပးတယ္။ အခုက်ေတာ့ ေငြရွာ ႏိုင္တဲ့သူေတြလည္း ရွိေနတယ္ဆိုၿပီး ဆန္၊ ဆီ၊ ဆားေတြပဲ ဒုက္ၡသည္ေတြကို ေပးေတာ့တယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အလွဴရွင္ေတြဖက္က တျဖည္းျဖည္း တင္းၾကပ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ထုတ္ျပန္ခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာက ကက္သလစ္ဘာသာေရး ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းေတြဖက္ကေတာ့ ျပန္လည္ကူညီဖို႕ စဥ္းစားလာၾကပါတယ္။ တကယ့္အလွဴရွင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဂ်ာမနီက အဖြဲ႕ေတြ၊ အိုင္ယာလန္ႏုိင္ငံကအဖြဲ႕ေတြကလည္း သူတို႕ဆီကိုလာေရာက္ေဆြးေႏြးဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ကို ဆက္သြယ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံဂရုဏာရံုးရဲ႕ ဒါရိုက္တာ ေဒါက္တာထြန္းၾကည္နဲ႔ အဲဒီ ႏိုင္ငံေတြကို သြားေရာက္ၿပီး စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ ေတြအတြက္ ေနာက္ထပ္အကူအညီေတြ ရေအာင္ သြားေဆြးေႏြးဖို႕ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ အစကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ေၾကညာခ်က္ က ဒါေလာက္ထိေတာင္ က်ယ္ျပန္႕ၿပီး ထိေရာက္ မယ္လို႕ေတာင္ မစဥ္းစားမိခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕သုံးပါးရဲ႕ေၾကညာခ်က္က ေတာ္ေတာ္ကို ထိေရာက္တယ္လို႕ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကာဒီနယ္တစ္ပါး ရရွိတဲ့ အေပၚမွာ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ အခုလိုရန္ကုန္ဆရာေတာ္ႀကီး ခ်ားလ္စ္ဘိုက ကာဒီနယ္အျဖစ္ အေရြးခံရတာ က ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာတင္ မကဘူး၊ အားတစ္ခု၊ ေနရာတစ္ခုရသြားတယ္ လို႕ ခံစားပါတယ္။ ဥပမာ ကခ်င္ျပည္နယ္က စစ္ေဘးဒုက္ၡသည္ေတြရဲ႕ ေလ်ာ့နည္းလာတဲ့ အကူအညီေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕သာမန္ ဆရာေတာ္ေတြက ေတာင္းဆိုတဲ့အေပၚ ကာဒီနယ္က ေထာက္ခံလိုက္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ အားရွိသြားေစပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က တိုင္းျပည္အေရးကိစ္ၥလိုမ်ဳိးမွာ ကခ်င္ ဆရာေတာ္က ေျပာလိုက္ရင္ အစိုးရဖက္က ကခ်င္မို႕လို႕ ဆိုတာမ်ဳိးေျပာစရာ ရွိႏိုင္ေပမယ့္ ကာဒီနယ္ခ်ားလ္စ္ဘိုက ဗမာလူမ်ဳိးျဖစ္ေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႕ သူ႕ကိုလက္ခံတဲ့ ပုံစံက တုိင္းရင္းသားဆရာေတာ္ေတြကို လက္ခံတဲ့ ပုံစံနဲ႕ ကြာျခားႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ ကာဒီနယ္တစ္ပါးရတာဟာ တုိင္းျပည္ အတြက္ ေကာင္းႀကီးေတာ္တစ္ခုလို႕ ျမင္ပါတယ္။
ေမး။ ျမန္မာႏိုင္ငံကက္သလစ္သာသနာေတာ္ရဲ႕ အေရးအားလုံးကို ကိုယ္ေတာ္တို႕ ဆရာေတာ္ ေတြပဲတစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ခါထိုင္ၿပီး ေဆြးေႏြး ဆုံးျဖတ္တာက မျဖစ္သင့္ဘူးလုိ႕ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္တို႕ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာစုံ ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀းေတြမွာ သာမန္ကက္သလစ္ဘာသာ၀င္ေတြအနည္းဆုံး တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကို တက္ခြင့္ျပဳဖို႔ မျဖစ္သင့္ဘူးလား။
ေျဖ။ ဒါကေတာ့ စီဘီစီအမ္ရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ ဆိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူေတာ္စင္ေတြဆိုရင္ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕အစည္းအေ၀းမွာ လာေရာက္ တင္ျပခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ ေကာ္မရွင္ ေတြလည္း သူ႕ေကာ္မရွင္နဲ႕သူေတာ့ တင္ျပၾက ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သာမန္ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ေကာ္မရွင္ကေနၿပီးေတာ့ သာမန္ဘာသာ၀င္ တစ္ဦးကို ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕အစည္းအေ၀းမွာ တက္ေရာက္တင္ ျပခိုင္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဘာင္၀င္တာေပါ့ေလ။
ေမး။ စီဘီစီအမ္အေနနဲ႕ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္သင္ ပို႕ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သာမန္ဘာသာ၀င္ေတြကိုေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မပို႔ေသးဘူး။ ဒီလိုမပို႕တာက စီဘီစီအမ္အေနနဲ႕ သာမန္ဘာသာ၀င္ေတြကို သာသနာလုပ္ငန္းထဲမွာ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ခြင့္ ေပးဖို႕ အစဥ္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးလို႔ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ့္အေနနဲ႕ အခုလာမည့္ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ အစည္းအေ၀းမွာ သာမန္ ဘာသာ၀င္ေတြထဲက လူတစ္ခ်ဳိ႕ (ဥပမာ တစ္ႏွစ္မွာ သာသနာတစ္ခုကေန တစ္ေယာက္ဆိုၿပီး အလွည့္က်ပို႕တာမ်ဳိး) ကို ႏိုင္ငံျခား ပညာေတာ္သင္ပို႕ေပးဖို႕အတြက္ ဆရာေတာ္ ေတြကို တင္ျပေပးလို႕ရမလား။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင့္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒါမ်ဳိးက သာမန္ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ေကာ္မရွင္ကေန ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ အစည္းအေ၀းမွာ တင္ျပလာရမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုတင္ျပ လာရင္ ဆရာေတာ္မ်ားက ခြင့္ျပဳမယ္လို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးက ျဖစ္လည္း ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ျမန္မာ ႏိုင္ငံကက္သလစ္သာသနာေတာ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံလုံး ဆိုင္ရာသာမန္ ဘာသာ၀င္ မ်ား၏ညီလာခံ ၿေအငသညေူ ဏေ်အသမေူ ဃသကညခငူ လိုမ်ဳိးကို က်င္းပသင့္ပါတယ္။ အဲဒီညီလာခံကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ေတြကို ဆရာေတာ္မ်ားအဖြဲ႕ကို တင္ျပလိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဗန္းေမာ္မွာဆုိရင္ ႏွစ္ပတ္လည္ ဗန္းေမာ္သာသနာလုံးဆိုင္ရာ အစည္းအေ၀း ီငသခန်ေည ဏေ်အသမေူ ဃသကညခငူ လုပ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာ သာမန္ဘာ သာ၀င္ေတြ ဖက္က တင္ျပလာတာေတြဟာ တကယ္ လုပ္ေပးရမယ့္အခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရွိရပါ တယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိး လုပ္ဖို႕ဆုိတာက စီဘီစီအမ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္၊ လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္ဆိုတာမ်ဳိး မရွိေတာ့ ျပႆနာ ျဖစ္ေန ပါတယ္။
ေမး။ တပည့္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ဂလိုရီးယားသတင္း ဂ်ာနယ္ကို ေ၀ဖန္ေပးပါဦး။
ေျဖ။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာေတာ့ ဂလိုရီးယား သတင္းဂ်ာနယ္ကုိ လူေတြစာဖတ္ခ်င္ လာေအာင္ ဖန္တီးေပးတယ္လို႕ ျမင္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဂလိုရီးယားသတင္း ဂ်ာနယ္မွာက သတင္း (ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး) နဲ႕ဗဟုသုတစုံလင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကခ်င္ျပည္နယ္က လူေတြက ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကုိ အားေပးဖတ္ရႈ ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း အခ်ိန္ကာလ ၾကာလာသည့္ႏွင့္အမွ် အေတြ႕အႀကံဳေတြ၊ ရင့္က်က္မႈေတြ ရလာမွာပါ။ ဆရာေတာ္ ေတြ၊ ရဟန္းေတြ၊ အစိုးရေတြကို တစ္ခါတေလ ေ၀ဖန္တဲ့စာေတြ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ ထဲမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႕ ေတာ့ အဲဒါမ်ဳိးေ၀ဖန္တာကို ႀကိဳက္တယ္။ သူမ်ားေတာ့ မသိဘူး။ သတင္းဂ်ာနယ္ရဲ႕ တာ၀န္တစ္ခုက လူတန္းစားအလႊာ စုံက အႀကီးအကဲေတြရဲ႕လုပ္ပုံကိုင္ပုံကို အေကာင္းဖက္ ဦးတည္တဲ့ေ၀ဖန္မႈေတာ့ ျပဳလုပ္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္။ တခ်ိန္လုံးလူႀကီးေတြ ကို ဖားတာမ်ဳိးမလိုပါဘူး။ အဲဒီလိုေ၀ဖန္မွပဲ လူႀကီးေတြက ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ပုံကို ျပန္သုံးသပ္ ျပင္ဆင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ေ၀ဖန္တဲ့ ေနရာမွာ ေတာ့ အသုံးအႏႈန္းကို ေသခ်ာေရြးတတ္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
ေမး။ ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕ေျဖၾကားခ်က္ကို ဖတ္ရႈၾကမယ့္ ပရိသတ္ေတြကို စကား နည္းနည္းေလာက္ မိန္႕ၾကားေပးပါဦး။
ေျဖ။ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကို ဖတ္ရႈၾကတဲ့စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအေနနဲ႕ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္အေနနဲ႕ ကက္သလစ္ သတင္းဂ်ာနယ္တစ္ခုအျဖစ္ ေရရွည္ေအာင္ျမင္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ဒီဂ်ာနယ္ရဲ႕သတင္းတင္ဆက္ပုံ၊ ေရးသားပုံ၊ ပါ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားနဲ႕ ပတ္သက္ ၿပီး ေ၀ဖန္အႀကံျပဳေပးၾကပါလို႕ ဖိတ္ေခၚ ခ်င္ပါတယ္။
အယ္ဒီတာ။ ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကို ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕သာသနာနယ္ထဲမွာ ေရာင္းခ်ျဖန္႕ခ်ိခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ ကိုယ္ေတာ့္ ကို တပည့္ေတာ္တို႕မိသားစုက အထူးေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဘုရား။
ဆရာေတာ္။ ဗန္းေမာ္သာသနာမွာရွိၾကတဲ့ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ အသိတရားတိုးတက္မႈကို အားေပးတဲ့ဂလိုရီးယားသတင္းဂ်ာနယ္ကို ကၽြန္ေတာ္အၿမဲတမ္း အားေပးႀကိဳဆိုပါတယ္။
ဂ်ဳိးဇက္
No comments:
Post a Comment